Αντώνης Μυλωνάκης, εννιά, εκδ. Καστανιώτη

 

 

 

«Δεν ερχόμαστε στη ζωή για να ευτυχήσουμε, αλλά για να αγωνιστούμε και να μάθουμε. Να μάθουμε τι σημαίνει να πονάμε, να επιβιώνουμε και έπειτα να συνεχίζουμε. Κανείς, πουθενά στον κόσμο, δεν είναι ευτυχισμένος».

            Ας είμαι ειλικρινής. Συνήθως τα διηγήματα δεν αποτελούν την πρώτη μου αναγνωστική επιλογή. Και αυτό διότι τις περισσότερες φορές η ανάγνωσή τους δεν περιλαμβάνει σασπένς. Το ίδιο σκέφτηκα και όταν έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο με τα διηγήματα με τον τίτλο «εννιά» του γνωστού συγγραφέα Αντώνη Μυλωνάκη. Να όμως που έσφαλα. Γιατί τα εννέα διηγήματα που περιέχει με κράτησαν αναγνωστικά περισσότερο κι από ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα… Αυτό ακριβώς είναι και το δυνατό σημείο τους, πέρα από την αδιαμφισβήτητη πρωτοτυπία τους.

            Τα περισσότερα από τα εννέα διηγήματα του βιβλίου περιέχουν μία αύρα μαγικού ρεαλισμού. Κάποια από αυτά είναι δυστοπικά, αφού η υπόθεσή τους διαδραματίζεται στο μέλλον ή σε ένα εντελώς φανταστικό και ονειρικό περιβάλλον. Παρ’ όλα αυτά, όμως, οι ήρωες που δημιουργεί σε αυτά ο Αντώνης Μυλωνάκης είναι ξεκάθαρα ανθρώπινοι. Και, για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, δεν πρόκειται απλά για ρεαλιστικούς και ανθρώπινους χαρακτήρες, αλλά για χαρακτήρες κατεξοχήν ανθρώπινους και πιο αληθινούς από ποτέ. Οι τίτλοι τους, εξάλλου, είναι συνήθως το ίδιο πρωτότυποι με το περιεχόμενο των διηγημάτων. «Καινή ομολογία», «Μδ», «9+1-Το κουτάβι και η Τύπου», «Τρύπα», «Αζραήλ» κ.α.

Επομένως, πρόκειται για πολύ ιδιαίτερα διηγήματα, καλογραμμένα, καθηλωτικά ως προς την εξέλιξη της υπόθεσής τους, που αφήνουν, πάντως, και αρκετά περιθώρια ερμηνείας και σκέψης στον αναγνώστη με την απρόσμενη εξέλιξή τους και με το, αναπάντεχο πολλές φορές, τέλος τους.

Ορισμένα από αυτά βέβαια, είναι πιο ρεαλιστικά από άλλα, όλα, όμως, θα λέγαμε ότι εμπεριέχουν τον σπόρο του μεταφυσικού μέσα. Ένας σαξοφωνίστας θέλει να διοργανώσει ένα κοντσέρτο για τους νεκρούς. Ένα χωριό στο πουθενά ετοιμάζεται για να δεχτεί, όπως κάθε χρόνο, την επίσκεψη του Άγγελου του Θανάτου. Ένα μικρό παιδί γίνεται το θύμα ενός αποτυχημένου γάμου. Μία γυναίκα ζει από κοντά τη Δευτέρα Παρουσία. Μία γάτα φιλεύεται με έναν σκύλο εκεί που δεν το περιμένει. Ένας άγνωστος κάνει σκέψεις για τις θερινές κηδείες και τον θάνατο. Ένας έφηβος στο δυστοπικό περιβάλλον του 2043 τολμά να έχει σεξουαλικές φαντασιώσεις. Η τεχνητή νοημοσύνη έρχεται αντιμέτωπη με τους ανθρώπους και τους κυβερνά. Μία πεθαμένη από χρόνια γιαγιά έχει παράλογες απαιτήσεις προς τους ζωντανούς συγγενείς της. Και, τέλος, μία μοναχική νέα γυναίκα προσπαθεί να βρει αγαπημένο δημιουργώντας ένα ψεύτικο προφίλ στο Φέισμπουκ.

Οι χαρακτήρες και οι ήρωες του Μυλωνάκη διακρίνονται εξίσου με τη θεματολογία των διηγημάτων για την ποικιλία τους. Μία νέα γυναίκα, απελπισμένη από τη ζωή.  Δύο αδέλφια και ένας φίλους τους αποφασισμένοι να αγωνιστούν. Μία εγωίστρια γάτα που τα θέλει όλα δικά της, αλλά στην πορεία μαθαίνει να αγαπά. Ένα ζευγάρι στο έλεος του παραλογισμού. Σκέψεις ορθές ενός αγνώστου ταυτότητος άνδρα. Ένας έφηβος που θέλει να ζήσει μια φυσιολογική ζωή κόντρα στο δυστοπικό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει. Ένα αγόρι δυνατό που αποζητά μία κανονικότητα μέσα στη διαλυμένη οικογένειά του. Και ένα άλλο παιδί που αναγκάζεται να υποκύψει σε παράλογες απαιτήσεις. Και, τέλος, μία νέα γυναίκα που ετοιμάζεται να βιώσει τη μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής της.

Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο που θα μας θυμίσει πως είναι το καλό διήγημα.