Αλέξις Μ. Ελευθερίου, Labirinto, εκδ. Βακχικόν

 

Άρωμα σικελικής μαφίας και πρόσωπα σε αδιέξοδο

 

            Τρεις άντρες. Ένας ηλικιωμένος αστυνομικός επιθεωρητής από τη Γένοβα, ο Νικολό Μοράβια που ψάχνει τον χαμένο γιο του. Ο νεαρός όμορφος φοιτητής της ιατρικής, Χανς Λούτβιχ Καντ από το Βερολίνο, που αναζητά τον δολοφόνο του πατέρα του. Και ένας άντρας στην ακμή του, ο Σάλβο ντι Σκιάβι, ένας πληρωμένος δολοφόνος της σικελικής μαφίας, ένας ασσασίνος που δεν διστάζει να σκορπά τον θάνατο όταν του ζητηθεί. Οι τρεις τους θα βρεθούν στο μαγευτικό Παλέρμο της Σικελίας και θα αλληλεπιδράσουν με τον πιο παράδοξο τρόπο. Και οι τρεις του φαίνονται εγκλωβισμένοι σε έναν λαβύρινθο από τον οποίο δεν μπορούν να ξεφύγουν…

            Με τα προσωπικά αδιέξοδα που δημιουργούν παλαιά βιώματα και παλιές αμαρτίες ασχολείται, επομένως, η Αλέξις Μ. Ελευθερίου, σε αυτήν την πρώτη της νουβέλα που εκδίδεται με τίτλο Labirinto. Η Ελευθερίου τοποθετεί τους ήρωές της στο φωτεινό Παλέρμο της Σικελίας, αλλά και στη μεγαλούπολη του ιταλικού βιομηχανικού Βορρά, τη Γένοβα, και ακολουθεί μία τεχνική αφήγησης που κρατά σε αγωνία τον αναγνώστη μέχρι το τέλος και του αποκαλύπτει σταδιακά τη θέση όλων των κομματιών στο παζλ της ιστορίας της.

            Ανάμεσα στους τρεις άνδρες θα βρεθεί μία νεαρή γοητευτική εταίρα, η Μαρία, η οποία θα προσπαθήσει να κρατήσει τις ισορροπίες. Ο πρωταγωνιστής, Σάλβο ντι Σκιάβι, είναι ένας άνθρωπος που μεγάλωσε δίχως αγάπη, με αποτέλεσμα να στραφεί στην παρανομία. Εσωστρεφής και ιδιόρρυθμος, συχνά γίνεται ιδιαίτερα βίαιος, ξέρει, όμως, να αποκρύπτει εξαιρετικά τον σκοτεινό του ρόλο στη ζωή, να συλλέγει δηλαδή ψυχές και να σκορπά τον θάνατο μέσω ενός αόρατου εντολέα. Αλλά, όλα θα αλλάξουν στη ζωή του, όταν ένας νεαρός φοιτητής της ιατρικής θα τον επισκεφθεί, κυριολεκτικά από το πουθενά και θα του ζητήσει να μείνει στο σπίτι του. Συν τοις άλλοις, ένας άγνωστος ως τότε για τον ίδιο άντρας, που δηλώνει πατέρας του, θα εμφανιστεί στον δρόμο του, θα θελήσει να αλλάξει τη ζωή του και να αποκαταστήσει τις σχέσεις του μαζί του.

Το φινάλε θα είναι απρόβλεπτο. Οι τρεις άντρες, βασανίζονται από ενοχές και τύψεις, ο καθένας  για τους δικούς του λόγους. Και ο Σάλβο, ο οποίος φαίνεται τόσο απότομος και βίαιος, κρύβει τελικά μέσα του μία καλά θαμμένη ευαισθησία, την οποία τρέμει όμως να αφήσει ελεύθερη να φανεί. Όλοι οι ήρωες, πάντως, έχουν τα μυστικά τους.

Η αλληγορική και συμβολική αυτή νουβέλα είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρική, η γλώσσα καλοδουλεμένη και έντονα μεταφορική πολλές φορές και η συγγραφέας καταφέρνει να κρατήσει τον αναγνώστη. Κάπου είναι κινηματογραφική και καταιγιστική σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις της, κάπου γίνεται τρυφερή και συγκινητική. Η ανατομία των ψυχών και των επιλογών τους από τη συγγραφέα είναι δεδομένη, αφού ρίχνει ιδιαίτερο βάρος στην απεικόνιση του ψυχισμού των ηρώων της. Ποιος από τους τρεις άντρες είναι, εν τέλει, το θηρίο στον λαβύρινθο; Και ποιος θα είναι τελικά αυτός που θα καταφέρει να βγει από τον λαβύρινθο;

«Τέντωσε το κορμί και ανακάθισε ακουμπώντας τα πέλματα στις αδρές σανίδες του πατώματος, σηκώθηκε και προχώρησε, γυμνός όπως ήταν, προς το παράθυρο. Συμμορίες από σκυθρωπά, μολυβένια σύννεφα συνωστίζονταν στον ορίζοντα και ενώνονταν με τις ορδές από τα αφηνιασμένα κύματα της θάλασσας, σμίγοντας μεταξύ τους, προσπαθώντας ν’ αφανίσουν το φως της αυγής που πάλευε να δραπετεύσει και να σωθεί από την επέλαση της θερινής καταιγίδας. Το καλοκαίρι πέθαινε. Την προηγούμενη μέρα είχε δει τα πρώτα νεκρά τζιτζίκια στη βεράντα, δίπλα από το νυχτολούλουδο. Ήταν δύο μικρές χρυσοκαφετιές ζωούλες που είχαν εκπνεύσει στις πλάκες της βεράντας του, αφού είχαν τραγουδήσει το τελευταίο τους αντίο στην παλερμιτάνικη βάμπα (κάψα) του Αυγούστου».