Κρίστι Λεφτέρι, Το τραγούδι των πουλιών, εκδ. Ψυχογιός

 

Ένα βιβλίο που θίγει σύγχρονα προβλήματα του πλανήτη μας και στέλνει δυνατά μηνύματα στους αναγνώστες του μέσα από μία στρωτή αφήγηση και μία πολύ όμορφα δομημένη μυθιστορία υπογράφει η Ελληνοκύπρια Βρετανίδα Κρίστι Λεφτέρι. Η συγγραφέας γεννήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1980 από Ελληνοκύπριους γονείς, πρόσφυγες εκεί μετά από την εισβολή του 1974. Το βιβλίο τιτλοφορείται ως «Το τραγούδι των πουλιών» και είναι το τρίτο μυθιστόρημα της συγγραφέως.

Η υπόθεση του βιβλίου διαδραματίζεται στην Κύπρο της σύγχρονης εποχής. Στο νησί αυτό οι μετανάστες είναι πολλοί, όπως και οι γυναίκες μετανάστριες που απασχολούνται ως οικιακές βοηθοί-καθαρίστριες και νταντάδες- στα σπίτια των  Ελληνοκυπρίων. Η Νίσα, μετανάστρια από τη Σρι Λάνκα, είναι μία τέτοια περίπτωση. Έχει αφήσει πίσω της ένα κορίτσι δέκα περίπου ετών, την Κουμάρι, με την οποία μιλάει τα βράδια από ένα τάμπλετ, και στη Λευκωσία μεγαλώνει την Αλίκη, το εννιάχρονο παιδί μιας χήρας, της Πέτρας. Η Νίσα γνωρίζει την Αλίκη από τα γεννοφάσκια της, οπότε, όπως είναι φυσικό, η μικρή είναι εξαιρετικά προσκολλημένη σε αυτήν, αν λάβουμε μάλιστα υπόψιν μας ότι η μητέρα της, τρελαμένη από τον πόνο της απώλειας του άντρα της από καρκίνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, δεν έδωσε ποτέ την απαραίτητη προσοχή στο μοναχοπαίδι της. Και για την Πέτρα όμως η Νίσα είναι εξαιρετικά πολύτιμη, αφού εκτός από χρέη νταντάς για την Αλίκη, εκτελεί και χρέη μαγείρισσας και καθαρίστριας στο σπιτικό της.

Η γαλήνη όμως στις ζωές των τριών γυναικών θα διαταραχθεί όταν, μία Κυριακή βράδυ η Νίσα θα εξαφανιστεί εντελώς ανεξήγητα από προσώπου γης, αφήνοντας πίσω όλα της τα πράγματα, όπως το διαβατήριό της και τις πολύτιμες φωτογραφίες της κόρης της. Κανείς δεν έχει ιδέα που μπορεί να βρίσκεται, ούτε καν ο σύντροφός της ο Γιάννης, ο οποίος είναι λαθροκυνηγός πουλιών σε ένα νησί το οποίο φημίζεται για τον πλούτο των ωδικών πτηνών που έχει. Και οι τρεις τους, και ο Γιάννης, και η Αλίκη και η Πέτρα, θέλουν απεγνωσμένα πίσω τη Νίσα και θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να λύσουν το μυστήριο που σκεπάζει την εξαφάνισή της.

Η Λεφτέρι δημιουργεί μία αστυνομικού τύπου μυθιστορία και μία έντονα μυστηριακή ατμόσφαιρα στο βιβλίο της που διατηρεί την αγωνία και την περιέργεια του αναγνώστη άσβεστη από την αρχή μέχρι το τέλος. Παράλληλα θίγει με μεγάλη ευαισθησία το θέμα των γυναικών μεταναστών και την οδύσσεια με την οποία έρχονται αντιμέτωπες σε έναν κόσμο γεμάτο προκαταλήψεις για τους μετανάστες.

Την ίδια σημαντική θέση στο βιβλίο της Λεφτέρι διατηρούν και τα πουλιά, τα θύματα των απάνθρωπων πρακτικών που εφαρμόζουν οι άνθρωποι για να τα πιάσουν και να τα σκοτώσουν. Η σύνδεση μεταξύ των πουλιών  και των μεταναστών  που ταξιδεύουν ακούσια τόσο όσο και τα πουλιά είναι εμφανέστατη σε κάθε σελίδα, σχεδόν, του βιβλίου. Όσο για την Ιστορία και την τουρκική εισβολή του 1974 με τον επώδυνο χωρισμό του νησιού, αυτή αποτελεί τη μόνιμη επωδό, το μπάσο κοντίνουο του βιβλίου, μιας και οι συνέπειές της επηρεάζουν ακόμη και σήμερα ποικιλοτρόπως τις ζωές των ανθρώπων στο πολύπαθο νησί.