Τρίτη 2 Αυγούστου 2022

Stephanie Land, Οικιακή βοηθός, εκδ. Κλειδάριθμος

 

Stephanie Land, Οικιακή βοηθός, εκδ. Κλειδάριθμος

 


 

Ένα βιβλίο που έχει γίνει σειρά στο Νetflix, έχει μεταφραστεί ήδη σε δεκαεπτά γλώσσες, προτείνεται από τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως, δεν μπορεί παρά να κάνει ορισμένους οπαδούς της Λογοτεχνίας να το βλέπουν κάπως καχύποπτα, καθώς συχνά τέτοιου είδους βιβλία θεωρείται από πολλούς ότι  στερούνται μίας κάποιας λογοτεχνικής αξίας.

 

Τέτοιου είδους βιβλίο, θεωρώ ότι είναι και το «Οικιακή βοηθός» της πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέα Stephanie Land. Ένα βιβλίο όμως δεν πρέπει να κρίνεται μονάχα για τον τρόπο γραφής του και τη σχετιζόμενη με αυτή λογοτεχνική του αξία, αλλά παράλληλα και για την πρωτοτυπία του θέματος, για το πόσο εύκολα διαβάζεται κι αν καθηλώνει τον αναγνώστη, τα συναισθήματα που δημιουργεί σε όσους το διαβάζουν, αλλά και για το θέμα το οποίο πραγματεύεται. Και το «Οικιακή βοηθός» είναι βιβλίο το οποίο πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις. Όποιος αναγνώστης θελήσει, επομένως, να του αφιερώσει τον πολύτιμο χρόνο του, δεν θα μπορέσει παρά να συγκλονιστεί από τη συνταρακτική ιστορία της Stephanie, μιας γυναίκας με απαράμιλλη θέληση και δύναμη ψυχής.

 

Το  βιβλίο μας αφηγείται την προσωπική ιστορία της συγγραφέως σε τόνο εξομολογητικό, χωρίς παρωπίδες και εξωραϊσμούς. Είναι, πάνω απ’ όλα μία γνήσια κατάθεση ψυχής που διακατέχεται από αυθορμητισμό. Και αυτός ακριβώς ο αυθορμητισμός είναι που του προσδίδει τη λογοτεχνική του αξία. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που ήθελε να γίνει συγγραφέας από γεννησιμιού της και που μεγάλωσε την κόρη της ολομόναχη, δουλεύοντας πλήρες ωράριο και χωρίς να περιμένει βοήθεια από κανέναν, ούτε από τον πρώην άντρα της, ούτε και από συγγενείς της. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που πάλεψε και αγωνίστηκε για να κερδίσει ένα καλύτερο μέλλον για την κόρη της και την ίδια και το πέτυχε με σκληρή δουλειά, αδάμαστη θέληση, υπομονή και επιμονή.

 

Η Stephanie δούλευε ως οικιακή βοηθός, «… γυαλίζοντας την ύπαρξη των άλλων ώστε να δείχνει τέλεια» όπως μας λέει στο βιβλίο, καθαρίζοντας τα σπίτια των πλουσίων και ρίχνοντας ένα φευγαλέο βλέμμα στις αστραφτερές ζωές τους. Ξεκινά την αφήγησή της από τη στιγμή που βρέθηκε ολομόναχη με ένα μωρό παιδί στην αγκαλιά σε ένα καταφύγιο αστέγων. Κατόπιν εξηγεί στους αναγνώστες τη διαδρομή της στη μοναχικότητα και την αβάσταχτη φτώχεια, καθώς και το πώς βρήκε δουλειά καθαρίστριας σε μια Εταιρεία Καθαρισμού. Η συγγραφέας-αφηγήτρια προσδιορίζει πολύ επιδέξια τα σπίτια στα οποία καθαρίζει, δίνοντάς τους ονόματα του τύπου το Σπίτι του Σεφ, το Σπίτι με τις Γάτες, το Πορνόσπιτο, το Θλιβερό Σπίτι, το Σπίτι με τα Φυτά, το Αγροτόσπιτο κ.α.

 

Τέλος, μας εξιστορεί πως κατάφερε τελικά να βγει από τον πάτο του πηγαδιού και να διεκδικήσει μία καλύτερη ζωή για εκείνην και την κόρη της κάνοντας παράλληλα πραγματικότητα το όνειρό της να γίνει συγγραφέας.

 

Ίσως κάποιοι θεωρήσουν τετριμμένη την ιστορία της και το happy end. Η αλήθεια είναι όμως πως λίγα βιβλία απεικονίζουν με τόση ενάργεια την οδύσσεια των γυναικών που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνες τους και ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, μέσα στην αμφιβολία και την αβεβαιότητα. Δύσκολα επίσης θα βρει κανείς βιβλίο που να ρίχνει μία τόσο αντικειμενική ματιά στις συνθήκες εργασίας της εργατικής τάξης στις ΗΠΑ σήμερα, αλλά και να περιγράφει καλύτερα την αφόρητη πολλές φορές ντροπή του να είναι κάποιος φτωχός και να θυσιάζει καθημερινά την αξιοπρέπειά του. Γι’ αυτό και μόνο αξίζει κανείς να διαβάσει το παρόν πόνημα. Και η αλήθεια είναι πως η ιστορία της Stephanie διαβάζεται κυριολεκτικά απνευστί. Και ο αναγνώστης σχεδόν δεν θα πιστεύει πως τα κατάφερε η Stephanie, οπότε δεν θα μπορέσει παρά να θαυμάσει τις, ορισμένες φορές, υπεράνθρωπες ικανότητές της.

 

«Ήμουν ασφαλής και ποτέ δεν το αμφισβήτησα μέχρι που έπαψα να είμαι ασφαλής», μας λέει η Land υπενθυμίζοντάς μας ότι ο καθένας από εμάς μπορεί να βρεθεί κάποια στιγμή της ζωής του σε μια τέτοια θέση εξ’ αιτίας κάποιας ατυχίας που θα βρεθεί απρόσκλητη στον δρόμο της ζωής του.

 

Η συγγραφέας περιγράφει ακόμη πόσο πολύ δυσκόλεψε η ζωή όσων έπαιρναν κρατικά επιδόματα λόγω φτώχειας στις ΗΠΑ μετά από την κρίση του 2008, αλλά και η ζωή των μεταναστών μετά την άνοδο της ακροδεξιάς τα τελευταία χρόνια:

 

«Αλλά οι απόψεις ότι οι μετανάστες έρχονταν για να μας κλέψουν εξαπλώνονταν και το στίγμα έμοιαζε με εκείνο με το οποίο βρισκόταν αντιμέτωπος οποιοσδήποτε βασιζόταν σε κρατικά επιδόματα για να ζήσει».

 

Εν κατακλείδι πρόκειται για ένα ιδιαίτερο βιβλίο στην κατηγορία non- fiction, το οποίο θα συγκινήσει αναμφισβήτητα όλους τους γονείς που αγωνίζονται να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Kate Thomson, Η βιβλιοθήκη της ελπίδας, εκδ. Μίνωας

   Ένα μυθιστόρημα για τη μοναδική άγνωστη υπόγεια βιβλιοθήκη του Λονδίνου κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο     Οι περισσότεροι από εμάς νο...