Ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο βιβλίο εν είδει ημερολογίου έρχεται να μας χαρίσει ο Άγγλος φυσιοδίφης Τζέραλντ Ντάρελ.
Ο Άγγλος επιστήμονας γεννήθηκε το 1925 στις Ινδίες και πέθανε το 1995. Όταν ήταν μόλις δέκα ετών η οικογένειά του αποφάσισε να αφήσει την Αγγλία και να εγκατασταθεί στην Κέρκυρα. Εκεί ο Ντάρελ μπόρεσε να ασχοληθεί με τη φύση και να καλλιεργήσει τα ενδιαφέροντά του. Το απόσταγμα λοιπόν των εμπειριών του από την παραμονή του στο ελληνικό νησί στα μέσα του 20ου αιώνα είναι αυτό που επιλέγει να μας αφηγηθεί με το εν λόγω πόνημα.
Η οικογένειά του, η οποία και πρωταγωνιστεί στις προσωπικές του αφηγήσεις μαζί φυσικά με τα ζώα, αποτελείται από τη Μητέρα- πάντοτε αποκαλείται έτσι, χωρίς όνομα,-και από τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια του Τζέρλαντ: τον εικοσιτριάχρονο Λάρυ, έναν υποψήφιο λογοτέχνη, τον δεκαεννιάχρονο Λέσλι, φανατικό κυνηγό και τη δεκαεπτάχρονη Μάργκο, μία ελευθεριάζουσα και ευαίσθητη νεαρά.
Όλες οι ημερολογιακού τύπου αφηγήσεις είναι σε α΄ πρόσωπο και είναι δοσμένες με πολύ χιούμορ από τον, αναμφισβήτητα, δεινό αφηγητή Τζέραλντ. Οι περιγραφές της φύσης στο νησί, αλλά και των προσώπων δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από εκείνες των μεγάλων λογοτεχνών και θα ξαφνιάσουν ευχάριστα τον αναγνώστη.
Ο Ντάρελ επιλέγει να μας αφηγηθεί ξεκαρδιστικά, πολλές φορές, επεισόδια από τη διαμονή της οικογένειας στο νησί με βασικό άξονα τη γνωριμία του ίδιου με τον Κερκυραίο γιατρό Θεόδωρο Στεφανίδη, τους δασκάλους που του έφερνε η Μητέρα του κατά καιρούς και, κυρίως, τα ζώα που ο ίδιος περιμάζευε για να τα παρατηρήσει και τις περιπέτειες στις οποίες ενέπλεκαν τελικά αυτά την οικογένεια. Έτσι συναντάμε όντα κάθε λογής, από περιστέρια, γλάρους, αράχνες, φίδια και κουκουβάγιες μέχρι βατράχους, χελώνες, σκύλους, καρακάξες κ.α.
Το αξιοσημείωτο στον τρόπο διήγησης, πέρα φυσικά από το χιούμορ και τη φλεγματικότητα με την οποία αντιμετωπίζει η Μητέρα τα γεγονότα, είναι η απόλυτη απουσία του ίδιου του Ντάρελ από τους διαλόγους που παραθέτει στο βιβλίο και η τοποθέτησή του στα γεγονότα ως εξωτερικού παρατηρητή. Ποτέ δεν θα μεταφέρει στον αναγνώστη τα λόγια που είπε ο ίδιος, αλλά θα παραθέσει απλά τις πράξεις του μαζί με τα λεγόμενα των άλλων. Έτσι ο ίδιος ο συγγραφέας είναι μεν ο πρωταγωνιστής του βιβλίου αλλά κατά έναν τρόπο παραμένει λιγάκι μυστηριώδης και απρόσιτος στον αναγνώστη.
Το βιβλίο, πέρα από τη λογοτεχνική και επιστημονική του αξία σχετικά με τις ζωολογικές παρατηρήσεις, παρουσιάζει μεγάλο λαογραφικό και ιστορικό ενδιαφέρον, αφού απεικονίζει με ενάργεια την κερκυραϊκή κοινωνία της εποχής, τις συνήθειές τους, την κοινωνία, αλλά και τον αγγλικό τρόπο ζωής.
ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟ: το χιούμορ και οι εκπληκτικές περιγραφές του, όσο και τα ασυνήθιστα γεγονότα που περιγράφει που σχετίζονται με την άγνωστη και μυστική σε μας πολλές φορές ζωή των ζώων.
ΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ: οι λογοτέχνες για τις εκπληκτικές περιγραφές του, οι ασχολούμενοι με τις φυσικές επιστήμες, οι ιστορικοί και οι λαογράφοι για τον πλούτο των πληροφοριών του και όλοι οι υπόλοιποι για να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους με ένα ευχάριστο, ξεκαρδιστικό πόνημα. Μπορεί επίσης να διαβαστεί από παιδιά των μεσαίων τάξεων του δημοτικού και άνω, αφού πραγματικά πρόκειται για ένα βιβλίο που απευθύνεται σε όλους.
Ο Άγγλος επιστήμονας γεννήθηκε το 1925 στις Ινδίες και πέθανε το 1995. Όταν ήταν μόλις δέκα ετών η οικογένειά του αποφάσισε να αφήσει την Αγγλία και να εγκατασταθεί στην Κέρκυρα. Εκεί ο Ντάρελ μπόρεσε να ασχοληθεί με τη φύση και να καλλιεργήσει τα ενδιαφέροντά του. Το απόσταγμα λοιπόν των εμπειριών του από την παραμονή του στο ελληνικό νησί στα μέσα του 20ου αιώνα είναι αυτό που επιλέγει να μας αφηγηθεί με το εν λόγω πόνημα.
Η οικογένειά του, η οποία και πρωταγωνιστεί στις προσωπικές του αφηγήσεις μαζί φυσικά με τα ζώα, αποτελείται από τη Μητέρα- πάντοτε αποκαλείται έτσι, χωρίς όνομα,-και από τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια του Τζέρλαντ: τον εικοσιτριάχρονο Λάρυ, έναν υποψήφιο λογοτέχνη, τον δεκαεννιάχρονο Λέσλι, φανατικό κυνηγό και τη δεκαεπτάχρονη Μάργκο, μία ελευθεριάζουσα και ευαίσθητη νεαρά.
Ο Ντάρελ επιλέγει να μας αφηγηθεί ξεκαρδιστικά, πολλές φορές, επεισόδια από τη διαμονή της οικογένειας στο νησί με βασικό άξονα τη γνωριμία του ίδιου με τον Κερκυραίο γιατρό Θεόδωρο Στεφανίδη, τους δασκάλους που του έφερνε η Μητέρα του κατά καιρούς και, κυρίως, τα ζώα που ο ίδιος περιμάζευε για να τα παρατηρήσει και τις περιπέτειες στις οποίες ενέπλεκαν τελικά αυτά την οικογένεια. Έτσι συναντάμε όντα κάθε λογής, από περιστέρια, γλάρους, αράχνες, φίδια και κουκουβάγιες μέχρι βατράχους, χελώνες, σκύλους, καρακάξες κ.α.
Το αξιοσημείωτο στον τρόπο διήγησης, πέρα φυσικά από το χιούμορ και τη φλεγματικότητα με την οποία αντιμετωπίζει η Μητέρα τα γεγονότα, είναι η απόλυτη απουσία του ίδιου του Ντάρελ από τους διαλόγους που παραθέτει στο βιβλίο και η τοποθέτησή του στα γεγονότα ως εξωτερικού παρατηρητή. Ποτέ δεν θα μεταφέρει στον αναγνώστη τα λόγια που είπε ο ίδιος, αλλά θα παραθέσει απλά τις πράξεις του μαζί με τα λεγόμενα των άλλων. Έτσι ο ίδιος ο συγγραφέας είναι μεν ο πρωταγωνιστής του βιβλίου αλλά κατά έναν τρόπο παραμένει λιγάκι μυστηριώδης και απρόσιτος στον αναγνώστη.
Το βιβλίο, πέρα από τη λογοτεχνική και επιστημονική του αξία σχετικά με τις ζωολογικές παρατηρήσεις, παρουσιάζει μεγάλο λαογραφικό και ιστορικό ενδιαφέρον, αφού απεικονίζει με ενάργεια την κερκυραϊκή κοινωνία της εποχής, τις συνήθειές τους, την κοινωνία, αλλά και τον αγγλικό τρόπο ζωής.
ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟ: το χιούμορ και οι εκπληκτικές περιγραφές του, όσο και τα ασυνήθιστα γεγονότα που περιγράφει που σχετίζονται με την άγνωστη και μυστική σε μας πολλές φορές ζωή των ζώων.
ΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ: οι λογοτέχνες για τις εκπληκτικές περιγραφές του, οι ασχολούμενοι με τις φυσικές επιστήμες, οι ιστορικοί και οι λαογράφοι για τον πλούτο των πληροφοριών του και όλοι οι υπόλοιποι για να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους με ένα ευχάριστο, ξεκαρδιστικό πόνημα. Μπορεί επίσης να διαβαστεί από παιδιά των μεσαίων τάξεων του δημοτικού και άνω, αφού πραγματικά πρόκειται για ένα βιβλίο που απευθύνεται σε όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.