Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, 100+1 συνεντεύξεις για την ποίηση και την πεζογραφία, εκδ. Κυριακίδη, σελ. 494

 

https://kyriakidiseditions.gr/el/%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%AF%CE%B1/3989-100-1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1.html

 

 Αν υπάρχει ένα βιβλίο το οποίο μπορεί να ενδιαφέρει εξίσου τους ίδιους τους λογοτέχνες και τους λάτρεις της καλής λογοτεχνίας, αυτό αναμφίβολα θα είναι οι "100+1 συνεντεύξεις για την ποίηση και την πεζογραφία". Αυτό περιλαμβάνει συνεντεύξεις 70 Ελλήνων πεζογράφων και 31 ποιητών, τις οποίες πήρε από το 2002 ως το 2018 ο συγγραφέας και κριτικός της Λογοτεχνίας Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης και δημοσιεύτηκαν τόσο στον έντυπο όσο και στον ηλεκτρονικό τύπο.

Το βιβλίο θα μας γνωρίσει από πρώτο χέρι ορισμένους από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες και το έργο τους. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται όλα σχεδόν τα σπουδαία ονόματα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, μαζί με κάποιους προσφάτως εκλιπόντες, όπως για παράδειγμα η Άλκη Ζέη. 

Οι περισσότεροι από αυτούς μας μιλούν, απαντώντας στις εύστοχες ερωτήσεις του Ε.Ι., για τα πιο πρόσφατα μυθιστορήματα ή τις ποιητικές συλλογές τους, αλλά και για το σύνολο του έργου τους, τη λογοτεχνία γενικά, τη σχέση τους με τη γραφή και το διάβασμα, αλλά και τη σημερινή οικονομική και πολιτισμική κρίση που αντιμετωπίζουμε. Πολλοί από αυτούς είναι συγχρόνως και κριτικοί της λογοτεχνίας, εκδότες, μεταφραστές ή άνθρωποι του θεάτρου και της μουσικής.

Τι διαβάζουν, επομένως οι διανοούμενοι σήμερα και από πού αντλούν την έμπνευσή τους; Τι μας λένε για την σημερινή πολιτική, οικονομική και πολιτισμική παρακμή; Γιατί στις μέρες μας ο κόσμος δεν διαβάζει ποίηση; Πώς συνδυάζεται η Λογοτεχνία με την Ιστορία στο έργο πολλών συγγραφέων; Και ποια είναι τελικά η διαφορά μεταξύ τραγουδιού και ποίησης; Τέτοιου είδους ερωτήματα και άλλα πολλά βρίσκουν απάντηση στις σελίδες του ποικιλόμορφου και πολυδιάστατου αυτού βιβλίου. 

Σε ό,τι αφορά την ποίηση, ο Καβάφης, ο Έλιοτ, ο Ελύτης και ο Σεφέρης ήταν τα ονόματα εκείνα που επανέρχονταν συχνότερα στις συνεντεύξεις πολλών από τους ποιητές.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι διαφορετικές και ποικίλες απαντήσεις τους στις κατά καιρούς ίδιες ερωτήσεις που επαναλαμβάνει καμιά φορά ο Ε.Ι., όπως το αν η δημιουργική γραφή μπορεί να διδαχθεί ή όχι, αν η ποίηση μας κάνει τελικά καλύτερους ανθρώπους, αν ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος εφόσον οι πολιτικοί διάβαζαν ποίηση και αν το διαδίκτυο βοηθά στη διάδοση της ποίησης και την ανάδειξη νέων ταλέντων.

Όλοι τους πάντως συμφωνούν λίγο πολύ πως ένας νέος επίδοξος λογοτέχνης πρέπει, πάνω απ' όλα, να διαβάζει και ύστερα να γράφει. Επίσης θωρούν πως το διάβασμα και η αγάπη γι' αυτό είναι κάτι που μαθαίνεται και καλλιεργείται, παρ' όλο που ζούμε, όπως παραδέχονται πολλοί, στην εποχή της εικόνας. Συμφωνούν όλοι τους ακόμη πως ο λογοτέχνης είναι ένα διαρκώς εξελισσόμενο ον. 

Μέσα από τις δικές τους προτάσεις για διάβασμα, αλλά και από έργα των ίδιων τα οποία τυχόν δεν είχαμε διαβάσει, θα βρούμε κι εμείς πολλές ενδιαφέρουσες προτάσεις ανάγνωσης. Αυτός ο τελευταίος είναι ένας ακόμη καλός λόγος για να διαβάσουμε το βιβλίο, το οποίο μας περιδιαβαίνει στις ατραπούς όλης της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας και μπορεί να διαβαστεί ακόμη και αποσπασματικά ή, οπωσδήποτε, και παραπάνω από μία φορά, αποκαλύπτοντάς μας κάθε φορά και κάτι νέο. Ένα βιβλίο, τέλος, που λογοτέχνες και αναγνώστες αξίζει να προσθέσουν στη βιβλιοθήκη τους και να ανατρέχουν περιοδικά σε αυτό.