Μάγκι ο΄ Φάρελ, Το πορτρέτο ενός γάμου, εκδ. ψυχογιός

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου

 

Μετά την τεράστια επιτυχία που γνώρισε με το έργο της «Άμνετ» το οποίο βασίζεται σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα και διαδραματίζεται στο Στράτφορντ εν έτει 1596 η Ιρλανδέζα συγγραφέας Μάγκι Ο’ Φάρελ επιστρέφει στον 16^ο αιώνα με το νέο της μυθιστόρημα «Το πορτρέτο ενός γάμου». Η υπόθεση εκτυλίσσεται αυτή τη φορά στην αναγεννησιακή Ιταλία, συγκεκριμένα στη Φεράρα και τη Φλωρεντία και βασίζεται και πάλι εν μέρει σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα.

 

Το βιβλίο μας αφηγείται το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, της Ελιζαμπέτας Λουκρητίας ντ’ Έστε, την οποία δολοφόνησε εσκεμμένα σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών ο ίδιος ο σύζυγός της, ο Δούκας της Φεράρας Αλφόνσος, επειδή ήταν κάπως ανυπάκουη ως σύζυγος και κυρίως, επειδή δεν του χάρισε γρήγορα απογόνους.

 

Η εξαιρετική συγγραφική δεινότητα της Φάρελ είναι ολοφάνερη αν σκεφτεί κανείς ότι, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε την κατάληξη που θα έχει η επίσκεψη της Λουκρητίας στην εξοχική βίλα του συζύγου της πλησίον του Μποντένο και η παραμονή της εκεί, εντούτοις εμείς οι αναγνώστες έχουμε περιέργεια να δούμε τι θα γίνει παρακάτω, πως  θα καταλήξει, δηλαδή, αυτό το «ιστορικό θρίλερ».

 

Η υπόθεση του βιβλίου όμως δεν εκτυλίσσεται μονάχα στο έτος 1561 στο μέρος όπου πρόκειται να λάβει χώρα η δολοφονία της Λουκρητίας, αλλά και από το έτος 1552, όταν γίνεται αναδρομή στη προγενέστερη ζωή της Λουκρητίας που μεγάλωσε σε μία αριστοκρατική οικογένεια της Φλωρεντίας, συγκεκριμένα σε εκείνη του Κόζιμο των Μεδίκων. Η αναδρομή ανάμεσα στο παρελθόν της Λουκρητίας και στο αγωνιώδες παρόν εναλλάσσεται με γοργούς ρυθμούς και κορυφώνει την περιέργεια του αναγνώστη.

Μέσα από την αληθινή αυτή ιστορία της δολοφονίας μίας νεαρής γυναίκας, γινόμαστε, συγχρόνως, κοινωνοί και στο πορτρέτο των γάμων των αριστοκρατών στην Ιταλία της Αναγέννησης. Η γυναίκα είχε πραγματικά θλιβερή θέση μέσα στον γάμο. Ήταν εξαρχής προορισμένη μονάχα για να διατεθεί ως εμπόρευμα στον κατάλληλο μνηστήρα, ανεξαιρέτως, φυσικά, της ηλικίας του ή της απουσίας έρωτα από πλευράς της νύφης και όλοι ανέμεναν, κατόπιν, από αυτήν, να γεννήσει έναν γερό διάδοχο για την αρσενική γενιά. Η αγωνία και η αίσθηση εγκλωβισμού της νεαρής γυναίκας παρουσιάζεται ξεκάθαρα στον αναγνώστη σε όλες τις σελίδες του βιβλίου. Η καταπίεση των γυναικών της ανώτερης τάξης βέβαια, δεν ξεκινούσε με τον γάμο τους, αλλά ήδη από τη γέννησή τους και την ανατροφή τους σε καθορισμένο περιβάλλον με συγκεκριμένες κοινωνικές υποχρεώσεις.

 

Θα μας φανεί απίστευτο το πόσο ανήμπορες ήσαν τελικά οι γυναίκες στα πλαίσια του γάμου τους και πόσο πολύ εξαναγκάζονταν να καταπιέζουν τις δικές τους επιθυμίες. Για τον παραπάνω λόγο το βιβλίο της Φάρελ δεν είναι μονάχα ένα καλογραμμένο ιστορικό θρίλερ, αλλά, κυρίως,  ένα έξοχο πορτρέτο μικρογραφίας της κοινωνίας στην αναγεννησιακή Ιταλία.