Anthony Quinn, Λονδίνο στις φλόγες, εκδ. Κλειδάριθμος

 

Ένα εξαίρετο μυθιστόρημα εποχής το οποίο απεικονίζει καταπληκτικά τη ζωή στο Λονδίνο στα τέλη της δεκαετίας του ’70 προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό του ο Βρετανός συγγραφέας από το Λίβερπουλ Άντονυ Κουίν. Το εν λόγω πόνημα τιτλοφορείται «Λονδίνο στις φλόγες», κυρίως λόγω των εξάρσεων και των βίαιων αντιθέσεων που κυριαρχούσαν στο Λονδίνο εκείνη την εποχή.

 

Το μυθιστόρημα του Κουίν αποτελεί μία τοιχογραφία του Λονδίνου του 1979, η οποία συναπαρτίζεται από τέσσερις διαφορετικούς κόσμους: τον κόσμο των ακαδημαϊκών και των πανεπιστημίων, αλλά και των Βορειοιρλανδών μεταναστών  στο Λονδίνο, τον κόσμο της αστυνομίας και του εγκλήματος, τον κόσμο της τέχνης και τον κόσμο της δημοσιογραφίας και της πολιτικής. Οι τέσσερις διακριτοί αυτοί κόσμοι εκπροσωπούνται από τους τέσσερις πρωταγωνιστές του βιβλίου, οι οποίοι κινούνται σε διαφορετικούς τόπους καθώς το μυθιστόρημα εξελίσσεται, αλλά  περιστασιακά αλληλεπιδρούν και συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο.

 

Η πρώτη από τους ήρωες αυτούς είναι η νέα και ανερχόμενη αστυνομικίνα Βίκυ Τρες,  η οποία πρωταγωνιστεί στη σύλληψη του βιαστή του Νότινγκ Ντέιλ και εντάσσεται στο σώμα Δίωξης του Εγκλήματος, μπλέκεται, όμως, άθελά της σε μία υπόθεση διαφθοράς. Η δεύτερη ηρωίδα είναι δημοσιογράφος. Ονομάζεται  Χάνα Στροντ και παίρνει συνεντεύξεις από  μεγάλες προσωπικότητες της εποχής. Ο τρίτος ήρωας είναι ο Φρέντι Σελβς, ένας επιτυχημένος διευθυντής θεάτρου, αλλά κάκιστος οικογενειάρχης. Τελευταίος έρχεται ο Κάλουμ Κόνλαν, καθηγητής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο με καταγωγή από τη Βόρειο Ιρλανδία.

 

Ο κόσμος των ηρώων του βιβλίου, αλλά και ο κόσμος της Μεγάλης Βρετανίας ακριβώς πριν από την είσοδο της Μάργκαρετ Θάτσερ στον πολιτικό στίβο της χώρας είναι δομημένος πάνω σε αντιθέσεις. Είναι ο κόσμος των δύο κομμάτων εξουσίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, των Τόρηδων και των Εργατικών. Είναι ο κόσμος των εργατών και των αστών που αντιπαρατίθενται, των νεωτεριστών και των συντηρητικών, των πολιτικών και του λαού, των λευκών και των μαύρων. Είναι, τέλος και ο κόσμος της αντιπαράθεσης μεταξύ των Άγγλων και των Βόρειων Ιρλανδών, αφού οι τελευταίες δεκαετίες του ’70 είναι οι κατεξοχήν δεκαετίες των επιθέσεων του IRA στη Μεγάλη Βρετανία.

 

Οι επιθέσεις του IRA μπορεί να πει κανείς ότι είναι και το κεντρικό θέμα του βιβλίου και αυτό που δίνει, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τον τόνο στον τίτλο του βιβλίου «Λονδίνο στις φλόγες». Θα λέγαμε ότι είναι το μόνιμο μπάσο κοντίνουο και, μαζί με τις διεκδικήσεις των εργατικών και των συνδικάτων, το θέμα που δίνει το μεγαλύτερο παρόν στο βιβλίο. Από εκεί κι έπειτα, θα συναντήσει κανείς στις σελίδες του βιβλίου όλα τα χαρακτηριστικά της ζωής στην Ευρώπη των τελών του εικοστού αιώνα: ναρκωτικά, ροκ και πανκ μουσική, φυλετικούς διαχωρισμούς, γυναικεία απελευθέρωση, εργατικές διεκδικήσεις, τρομοκρατικές επιθέσεις κτλ.

 

Η γραφή του Κουίν, τόσο στις περιγραφές του όσο και στους άφθονους διαλόγους που χρησιμοποιεί, είναι άκρως ρεαλιστική. Ρεαλισμός επικρατεί επίσης και στις σκέψεις των πρωταγωνιστών, όπως αυτές καταγράφονται στο χαρτί. Η μυθιστορία, δηλαδή, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αληθινή, αφού όλοι οι ήρωες που δημιουργεί ο συγγραφέας, είναι μεν φανταστικοί, αλλά θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν ζήσει στ’ αλήθεια την εν λόγω δεκαετία.