Ιωάννης Προκόπης, Το θησαυροφυλάκιο με το Σκήπτρο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκδ. Πηγή

 

Με άγνωστα γεγονότα που συνέβησαν στα τέλη του δέκατου ένατου και τις αρχές του εικοστού αιώνα  τα οποία αφορούν τον χαμένο θησαυρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου και κινούνται μεταξύ μύθου και ιστορίας, ασχολείται ο Ιωάννης Προκόπης στο πρώτο ιστορικό του μυθιστόρημα με  τίτλο «Το θησαυροφυλάκιο με το Σκήπτρο του Μεγάλου Αλεξάνδρου». Με την εν λόγω ιστορία, άγνωστη για τους περισσότερους από εμάς, ασχολήθηκε κατά κόρον ο τύπος της εποχής τότε στην Ελλάδα, πράγμα που μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει, αν ανατρέξει στη βιβλιογραφία την οποία παραθέτει ο συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου του. Πράγματι, εφημερίδες όπως το Ελεύθερο Βήμα, η Βραδυνή, οι εφημερίδες Μακεδονία και Εμπρός, η Σκριπ και τα Μακεδονικά Νέα δημοσίευσαν πάμπολλα άρθρα μεταξύ 1909 και 1937 κατά βάση σχετικά με το τι απέγινε ο τεράστιος θησαυρός που ο μέγας Αλέξανδρος έφερε από τις κατακτήσεις του στην ανατολή, που ακριβώς τον έκρυψε και τι ακριβώς πρέσβευε τελικά η άγνωστη μέχρι πρότινος ιστορία του ημερολογίου και του φακέλου του ερευνητή Καβίνσκυ. Τμήματα αυτών των αρχείων υπάρχουν στα χέρια επιτήδειων χρυσοθήρων μέχρι και σήμερα.

 

Ανάμεσα στους θησαυρούς αυτούς που έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος από την ανατολή, βρισκόταν και ένα σκήπτρο που ανήκε άλλοτε σε αρχαίους Βαβυλωνίους βασιλιάδες. Αυτό το σκήπτρο το δώρισαν στον Μέγα Αλέξανδρο οι Χαλδαίοι ιερείς μετά από τη θριαμβευτική του είσοδο στη Βαβυλώνα το 331 π.Χ. Σύμφωνα με μία άποψη, μάλιστα, οι ίδιοι αυτοί ιερείς φέρεται να δηλητηρίασαν τελικά τον μεγάλο Μακεδόνα βασιλέα. Η θεωρία της δολοφονίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου βέβαια, δεν μας είναι άγνωστη, όμως για πρώτη φορά συνδέεται με τους Χαλδαίους ιερείς που φέρονται ως δολοφόνοι.

 

Στο παρόν πόνημα,  στον παρόντα χρόνο, ο μυστηριώδης κύριος G, είναι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας και ο συνάμα ο χρυσοθήρας ο οποίος αναζητά τη λύση στο μυστήριο του θησαυρού. Παράλληλα με την έρευνα του κυρίου G, μέρος της υπόθεσης διαδραματίζεται και στο μακρινό παρελθόν της αρχαιότητας με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Μέγα Αλέξανδρο και τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του. Αυτό γίνεται, αναντίρρητα, προκειμένου ο αναγνώστης να μπει για τα καλά στο κλίμα του βιβλίου, αλλά και να για να γνωρίσει από πρώτο χέρι πράγματα για τα οποία ο σύγχρονος κύριος G, και ο κάθε τυχόντας χρυσοθήρας, δεν διατυπώνει παρά μονάχα υποθέσεις.

 

Δολοφονήθηκε τελικά ο Μέγας Αλέξανδρος; Κι αν ναι, τι λόγο είχαν οι Χαλδαίοι ιερείς να τον δολοφονήσουν, αλλά και να του δωρίσουν το σκήπτρο των αρχαίων βασιλέων τους; Τι απέγινε ο θησαυρός που έφτασε στη Μακεδονία και το περίφημο αυτό σκήπτρο εν τέλει; Ποιος ήταν, τελικά,  αυτός ο ιστορικός ερευνητής ο κύριος Καβίνσκυ; Και, τέλος, τι σχέση μπορεί να έχει με τον θησαυρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου το ανάκτορο Σένμπρουν στη Βιέννη, το Άγιον Όρος, ο Βενιζέλος και ο βασιλεύς Αλέξανδρος;

 

Στα ερωτήματα αυτά επιχειρεί να ρίξει φως ο συγγραφέας διασταυρώνοντας πολύ επιτυχημένα τον μύθο με την Ιστορία και ανατέμνοντας ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της τελευταίας. Όλα αυτά μέσα σε ένα διαφωτιστικό και καταιγιστικό ιστορικό μυθιστόρημα.