Θεωρώ ότι η γείτονα χώρα έχει μεγάλη λογοτεχνική παράδοση με πολύ αξιόλογους συγγραφείς να βρίσκονται εν ζωή σήμερα, όπως ο Ναζίμ Χικμέτ, ο Ορχάν Παμούκ, αλλά και η Αγγλοτουρκάλα Ελίφ Σαφάκ, χωρίς να λάβουμε υπόψη μας τους μεγάλους Τούρκους λογοτέχνες που δεν βρίσκονται πια εν ζωή, όπως τον Σαμπαχατίν Αλή ή τον Γιαλσίν Κεμάλ. Ένας ακόμη εξαιρετικός συγγραφέας στη σημερινή εποχή, κατά κύριο λόγο αστυνομικού τύπου μυθιστορημάτων, είναι ο Αχμέτ Ουμίτ.
Ακόμη κι αν κάποιος δεν έχει ανάμεσα στις πρώτες προτιμήσεις του την ανάγνωση της αστυνομικής λογοτεχνίας, όπως εγώ για παράδειγμα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην ενθουσιαστεί με τα βιβλία του συγκεκριμένου συγγραφέα, αφού αυτός πάντοτε καταφέρνει να συνδυάζει την καταιγιστική αστυνομική δράση με την παράθεση ιστορικών στοιχείων. Στο τελευταίο το πόνημα με τίτλο «Η χώρα των χαμένων θεών» ο Ουμίτ συνδυάζει άψογα όχι μονάχα την εξιχνίαση μίας σειράς στυγνών εγκλημάτων με την Ιστορία, αλλά, αυτή τη φορά, και με την Αρχαιολογία και τη Μυθολογία. Έτσι λοιπόν, το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού.
Επιπροσθέτως, τη φορά αυτή, ο Ουμίτ επιλέγει να εγκαταλείψει το τόσο γνώριμο σκηνικό διεξαγωγής εγκλημάτων σε άλλα του μυθιστορήματα, την Κωνσταντινούπολη, και να τοποθετήσει τη νέα σειρά εγκλημάτων του στο σημερινό Βερολίνο. Κεντρική ηρωίδα αυτή τη φορά είναι μία Γερμανοτουρκάλα αστυνόμος, η Γιλντίζ Καράσου, η οποία θα αναλάβει μαζί με τον πιστό της υπαστυνόμο Τομπίας Μπέκερ να εξιχνιάσει μία σειρά δολοφονιών η οποία σχετίζεται με τον βωμό της Περγάμου, ένα μνημείο απίστευτου κάλλους από την Τουρκία, που βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο. Έτσι ο συγγραφέας αδράττει τη ευκαιρία να μας ξεναγήσει και στα αρχαιολογικά μνημεία του Βερολίνου.
Θύμα του σατανικού δολοφόνου είναι ο τουρκικής καταγωγής Τζεμάλ Ολμέζ, σύντομα όμως θα ακολουθήσουν οι φόνοι κι άλλων μελών της ίδιας οικογένειας. Όλοι τους σχετίζονται με μυθολογικές αναφορές και με τον ίδιο τον Δία, τον πατέρα των Θεών. Ποιος κρύβεται από πίσω; Έχει η υπόθεση σχέση με τους νεοναζί, είναι προϊόν ψυχοπαθών, ή αποτελεί μέρος μιας παλιάς ενδοοικογενειακής διαμάχης;
Το βιβλίο επικεντρώνεται αποκλειστικά στις έρευνες της αστυνομικού. Οι σελίδες του, όμως, διανθίζεται με σύντομες παραβολές, ανάμεσα στα κεφάλαια που εξελίσσουν την κυρίως ροή της υπόθεσης, στην ελληνική μυθολογία. Διότι τελικά, η αιματοβαμμένη ελληνική μυθολογία θα είναι το κλειδί για την εξιχνίαση αυτής της τόσο περίεργης υπόθεσης.
Ο συγγραφέας εντάσσει με έξυπνο τρόπο στη υπόθεση του βιβλίου του αναφορές στα σύγχρονα προβλήματα της Γερμανίας, όπως την ένταξη στην κοινωνία των Τούρκων μεταναστών και την άνοδο των ακροδεξιών νεοναζί. Η αλλαγή του σκηνικού από τον Ουμίτ, σε σχέση με όσα είχαμε συνηθίσει να διαβάζουμε από αυτόν μέχρι τώρα είναι καλοδεχούμενη και το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ένα από τα καλύτερα και τα πιο πρωτότυπα που έγραψε ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.