Τίνα Κουτσουμπού, Χλομά βουνά, εκδ. ΑΩ

 

Ένα αξιοπρόσεκτο και πρωτότυπο βιβλίο, το οποίο διαδραματίζεται, ως επί τω πλείστον στις Άλπεις στα τέλη του 19^ου αιώνα, είναι το νέο πόνημα της συγγραφέως από τη Μεσσηνία, Τίνας Κουτσουμπού με τίτλο «Χλομά βουνά». Το εν λόγω πόνημα παρακολουθεί, μέσω μιας μυθιστορίας, τη ζωή του Θέοντορ Χρηστομάννου, του Έλληνα επιχειρηματία, ο οποίος χρηματοδότησε την κατασκευή του δρόμου στις Δολομιτικές Άλπεις.

 

Ομολογώ ότι δεν είχε τύχει ποτέ έως τώρα να ακούσω για τον μεγάλο αυτόν Έλληνα της Διασποράς, ο οποίος είχε καταγωγή από το Μελένικο της Βλαχίας, αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βιέννη το 1855. Ο Θέο ή Τέο,- όπως τον αποκαλούσαν- σπούδασε ιατρική στο Ίνσμπουρκ της Αυστρίας και νομική, προτού επιλέξει να ζήσει στο Μεράνο, την πιο διάσημη και όμορφη πόλη των Δολομιτικών Άλπεων, η  οποία ανήκε τότε στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία – σήμερα ανήκει στην Ιταλία. Εκεί ο Χρηστομάννος συνέδεσε το όνομά του με την κατασκευή σημαντικών οδικών αξόνων, υδραυλικών έργων και ορεινών καταφυγίων, τα οποία βοήθησαν την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Για τον λόγο αυτόν, ο Χρηστομάννος, ο οποίος πέθανε το 1911 και θάφτηκε εκεί, θεωρείται ως σήμερα ευεργέτης της περιοχής. Πιο γνωστός στους Έλληνες που ασχολούνται με τη λογοτεχνία είναι, ίσως, ο εξάδελφός του, ο μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Κωνσταντίνος Χρηστομάννος, ο οποίος υπήρξε και δάσκαλος ελληνικών της αυτοκράτειρας Ελισάβετ της Βαυαρίας- γνωστής σε εμάς ως Σίσσυς. Όπως και να  ’χει, στο βιβλίο της Κουτσουμπού εμφανίζεται ο Τέο ως δευτεραγωνιστής, αλλά και ο εξάδελφός του.

 

Οι κύριοι ήρωες του βιβλίου, ωστόσο, είναι πλασματικοί, έτσι όπως επιτάσσει ο κανόνας ενός καλού ιστορικού μυθιστορήματος. Οι ήρωες αυτοί, όμως, θα μπορούσαν να είχαν υπάρξει στ’ αλήθεια. Πρόκειται για τον Περικλή  Μαντούδη και τη σύζυγό του Αρετή με καταγωγή από την Καλαμάτα της Μεσσηνίας. Οι δύο Έλληνες αυτοί μετοίκησαν στις Δολομιτικές Άλπεις και έζησαν κοντά στον Χρηστομάννο. Τον περιπετειώδη βίο όλων αυτών παρακολουθεί και περιγράφει η συγγραφέας στο βιβλίο της με αφετηρία το έτος 1870.  Η ιστορία ολοκληρώνεται το 1916, μετά από τον θάνατο του Χρηστομάννου.

 

Το βιβλίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον για πολλούς λόγους. Πρώτον και κύριο, επειδή εξετάζει ένα θέμα εξαιρετικά ενδιαφέρον και γοητευτικό, αλλά κατά βάση άγνωστο στους περισσότερους Έλληνες αναγνώστες. Δεύτερον, επειδή διαδραματίζεται σε πολλούς και διαφορετικούς τόπους, εκτός από τις μαγευτικές Άλπεις και στην Καλαμάτα των τελών του 19^ου αιώνα και στην Κορώνη. Τρίτον, επειδή η μυθιστορία του παρουσιάζει ενδιαφέρουσα πλοκή και πλέκεται αρμονικά με τα ιστορικά γεγονότα. Και τέλος, επειδή πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο, το οποίο θα μάθει, συνάμα, και πολλά στους αναγνώστες του. Εξάλλου, πόσα βιβλία έχει διαβάσει το ελληνικό κοινό τα οποία να έχουν ως σκηνικό τις υπέροχες Άλπεις, και μάλιστα των τελών του 19^ου αιώνα; Το συνιστώ, επομένως, ανεπιφύλακτα!