Οι γνώσεις μας για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της βιβλιογραφίας που υπάρχει γι’ αυτόν, αφορούν συνήθως την κλασική Αθήνα και τη Σπάρτη, όπως και τη Μακεδονία του Φιλίππου Β΄ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η Θήβα, η παραμελημένη και ξεχασμένη αυτή πόλη της αρχαίας Ελλάδας- όπως πολύ ορθά την αναφέρει το εξώφυλλο του παρόντος πονήματος του ιστορικού Πολ Κάρτλετζ- λάμπει, συνήθως δια της απουσίας της από τη βιβλιογραφία για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Ακόμη και στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας, ελάχιστα είναι όσα γράφονται για την πόλη αυτή, και ελάχιστα, επομένως, γνωρίζουν και τα παιδιά μας για την πόλη αυτή, η οποία, παρ’ όλα αυτά, είχε σπουδαία παρουσία στην ελληνική μυθολογία.
Πράγματι, ενώ η Θήβα ήταν πάντοτε στη σκιά της Αθήνας και της Σπάρτης-με μία σύντομη εξαίρεση κατά την περίοδο της θηβαϊκής ηγεμονίας από το 371-362 π.Χ.-εντούτοις είναι ο αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής της Ελληνικής Μυθολογίας. Η Θήβα ήταν η γενέτειρα του Κάδμου, του Οιδίποδα, αλλά και του ασυγκρίτως πιο διάσημου Ηρακλή. Ο Διόνυσος, η Αθηνά, ο Απόλλωνας, ο Ηρακλής, η Δήμητρα, αλλά και οι Κάβειροι της Σαμοθράκης ήταν μερικοί από τους θεούς που λατρεύονταν εκεί.
Η Θήβα, όμως, έμεινε στην ιστορία κυρίως για την περίφημη φάλαγγα, αλλά και για τον «Ιερό Λόχο» της. Στην πόλη αυτή, όταν κρατήθηκε όμηρος ο Φίλιππος Β΄ έμαθε όλα τα μυστικά προκειμένου να συγκροτήσει αργότερα στη μακεδονική επικράτειά του την εξίσου διάσημη μακεδονική φάλαγγα, η οποία και διέπρεψε κατά τους κατακτητικούς πολέμους των Ελλήνων στη Μικρά Ασία. Η Θήβα, όμως, ήταν επίσης εκείνη που στιγματίστηκε εξαιτίας του «μηδισμού» των κατοίκων της κατά τη διάρκεια των περσικών πολέμων.
Σε ό,τι αφορά τα γράμματα, το όνομα του ποιητή Ησίοδου, αλλά και εκείνο του μεταγενέστερου Πίνδαρου, συνδέεται συνήθως με την ιστορία μιας πόλης που είχε αδυσώπητη έχθρα με την Αθήνα.
Την ιστορία αυτής ακριβώς της «άγνωστης» πόλης της αρχαίας Ελλάδας επιχειρεί να μας αφηγηθεί στο βιβλίο του ο διαπρεπής ιστορικός της ελληνικής αρχαιότητας, ο Βρετανός Πολ Κάρτλετζ, Καθηγητής το Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
Ο Κάρτλετζ στηρίζεται σε αρχαιολογικά τεκμήρια, αλλά και στις φιλολογικές πηγές της αρχαιότητας, αποσπάσματα των οποίων παραθέτει συχνά στο σώμα του κειμένου του. Στο βιβλίο του εξετάζει την ιστορία της Θήβας από την προϊστορία, τότε που η μυθολογική της υπόσταση ήταν ισχυρότερη από την ιστορική, έως και τον 3ο π.Χ. αιώνα. Την έκδοση συνοδεύει εκτενές χρονολόγιο, πολύτιμοι χάρτες, ευρετήριο, ευχαριστίες, κατάλογος πηγών, ένας κατατοπιστικός πρόλογος, αλλά και ένας επίλογος φόρος τιμής στον Πίτερ Μάγιερ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.