Άλεξ Καπύ, Λεόν και Λουίζ, εκδ. Βακχικόν, 2024

 

 

Ένα αξιοπρόσεκτο πόνημα της σύγχρονης ευρωπαϊκής λογοτεχνίας μεταφράζει η Αλεξάνδρα Παύλου για τις εκδόσεις Βακχικόν. Το πόνημα έχει τίτλο «Λεόν και Λουίζ» και αποτελεί μία ιδιόρρυθμη μυθιστορία αγάπης και, συγχρόνως, μία γοητευτική περιήγηση στην Ευρώπη από τα χρόνια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι και τη δεκαετία του ’80.

 

Ο Άλεξ Καπύ γεννήθηκε στη Γαλλία, αλλά ζει στην Ελβετία, όπου εργάζεται ως δημοσιογράφος και μεταφραστής. Έχει εκδώσει ως τώρα μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων και  βιογραφίες. Το «Λεόν και Λουίζ» ήταν υποψήφιο για το Γερμανικό Βραβείο Βιβλίου του 2011.

 

Η μυθιστορία αρχίζει εν έτει 1986 με μία κηδεία, την κηδεία του πρωταγωνιστή Λεόν, ο οποίος αποβιώνει σε μεγάλη ηλικία. Την ώρα της κηδείας του η πόρτα ανοίγει ξαφνικά και μία μυστηριώδης γυναίκα μπαίνει στην εκκλησία για να τον χαιρετήσει. Η γυναίκα αυτή δεν άλλη από τη Λουίζ, τον μεγάλο έρωτα της ζωής του, με τον οποίο όμως δεν κατόρθωσε να ζήσει μαζί για πολλά χρόνια. Ο εγγονός του, κατόπιν αυτού, αναλαμβάνει να μας αφηγηθεί την ιστορία αυτού του τόσο αλλοπρόσαλλου έρωτα, αλλά και την ιστορία της ζωής και των δύο εραστών. Πρώτα, όμως, προβαίνει σε μία ξεκαρδιστική περιγραφή των συνηθειών και της γενεαλογίας της οικογένειας Λε Γκαλ στην οποία ανήκε ο παππούς του, αλλά και ο ίδιος.

 

Ο Λεόν και η Λουίζ γνωρίστηκαν καταμεσής του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και έζησαν  έναν ιδιόρρυθμο και μερικώς μόνο ολοκληρωμένο έρωτα. Κανείς δεν ξέρει ποια θα ήταν η εξέλιξη της σχέσης τους, αν δεν τους χώριζε βιαίως ένας από τους τελευταίους βομβαρδισμούς του  Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι δύο νέοι θα ξαναφτιάξουν τη ζωή τους από το μηδέν, αγνοώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου, αφού αμφότεροι θεωρούν χαμένο τον άλλον μετά από τον καταστρεπτικό αυτόν για τις ζωές τους βομβαρδισμό. Όταν, όμως, θα ξανασυναντηθούν τυχαία θα καταλάβουν πως δεν μπορούν να αντισταθούν σε αυτήν την αλλόκοτη έλξη. Εντούτοις, ο συγγραφέας θα χειριστεί εξαιρετικά την ιδέα του και δεν θα πέσει στον πειρασμό να βάλει τους δύο εραστές να διατηρούν μία παράλληλη σχέση-όπως συμβαίνει συνήθως-και παρά  το γεγονός ότι ο Λεόν έχει ήδη μία μεγάλη οικογένεια. Αντιθέτως, ο Καπύ δράττεται της ευκαιρίας να αφηγηθεί στους αναγνώστες του την ιστορία της Γαλλίας, τόσο του Μεσοπολέμου, όσο και εκείνη των χρόνων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και των μεταπολεμικών χρόνων. Διατηρεί, δηλαδή, ως βασικό άξονα της αφήγησής του τη σχέση των δύο εραστών, δεν μένει, όμως, μόνο σε αυτό, αλλά δημιουργεί μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική τοιχογραφία της Γαλλίας, από εκείνες που δεν διαβάζουμε συχνά σε τόσο προσεγμένη μετάφραση.