Emiko Jean, Η αληθινή ζωή της Μίκα, εκδ Παπαδόπουλος

 

Έχουμε, άραγε, αναρωτηθεί ποτέ πως μπορεί να νιώθει μία νέα μητέρα όταν αναγκάζεται να δώσει το μωρό της για υιοθεσία; Οπωσδήποτε το ζήτημα της υιοθεσίας είναι ένα θέμα ευαίσθητο τόσο από πλευράς των αληθινών, όσο και των θετών γονέων, αλλά και από την πλευρά των ίδιων των παιδιών φυσικά.

Στα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις πράξεις όλων των παραπάνω ανθρώπων εστιάζει το βιβλίο της Emiko Jean με τίτλο «Η αληθινή ζωή της Μίκα». Πρόκειται για ένα συγκινητικό και κοινωνικό μυθιστόρημα, συγκλονιστικό σε κάποια σημεία του, που διαθέτει πρωτότυπη θεματολογία και δομή, κινηματογραφική υπόθεση και τρόπο γραφής, καλοδουλεμένη γλώσσα και ζωηρή πρόζα. Την όλη θετική εντύπωση συμπληρώνει επάξια η αξιοπρεπέστατη μετάφραση της Βάσιας Τζανακάρη. Πάντως, πρόκειται για ένα βιβλίο που αποδεικνύεται καλύτερο από ότι ίσως μας φαίνεται αρχικά, αλλά και για ένα βιβλίο-ύμνο στη μητρότητα που θα έπρεπε να διαβάσουν όλες οι μητέρες.

Η Μίκα, ιαπωνικής καταγωγής, ζει και μεγαλώνει στις ΗΠΑ. Η ζωή της κάθε άλλο παρά επιτυχημένη μπορεί να θεωρηθεί: όταν ήταν δεκαεννέα ετών έπεσε θύμα βιασμού, έμεινε έγκυος και αναγκάστηκε να δώσει το μωρό της για υιοθεσία. Το όνειρό της να σπουδάσει ζωγραφική τελικά δεν υλοποιήθηκε, ενώ, επί του παρόντος, είναι άνεργη και πρόσφατα χωρισμένη. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η σχέση με τη μητέρα της κάθε άλλο παρά καλή είναι, ήδη από τα παιδικά της χρόνια . Το μόνο καλό στη ζωή της μοιάζει η συγκατοίκησή της με την παιδική καλή της φίλη, τη Χάννα.

Σε αυτήν ακριβώς τη φάση βρίσκει την κεντρική ηρωίδα του βιβλίου Μίκα το ξαφνικό τηλεφώνημα τη δεκαεξάχρονης κόρης της, της Πέννι, η οποία ζει σε μία άλλη πολιτεία των ΗΠΑ με τον θετό της πατέρα. Η θετή της μητέρα Καρολάιν έχει πεθάνει πρόσφατα από καρκίνο και η Πέννι προσπαθεί να γιατρέψει τις πληγές στην ψυχή της θέλοντας να γνωρίσει από κοντά τη βιολογική της μητέρα. Μόνο που η Μίκα, νιώθοντας αποτυχημένη, θα προσπαθήσει να εντυπωσιάσει την κόρη της και θα πλέξει έναν μύθο γύρω από τον εαυτό της και από το πια είναι στα αλήθεια… Θα καταφέρει να ανακαλύψει τον αληθινό της εαυτό αλλά την ευτυχία;

Η συνέχεια της ιστορίας θα είναι καταιγιστική και απρόβλεπτη και δεν θα ήταν σκόπιμο να χαλάσουμε τη μαγεία της ανάγνωσης με τον αφηγηθούμε εδώ. Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά, είναι ότι η ιστορία αυτή της Μίκα και της κόρης της Πέννι προσφέρει σασπένς, δράση, αλλά και άφθονη τροφή για σκέψη.

Η συγγραφέας θίγει με πολύ έξυπνο τρόπο μιας σειρά από κοινωνικά θέματα όπως τη διαχείριση της αλήθειας και του ψέματος στις ζωές μας, τη δύναμη της συγχώρεσης, την απώλεια της ερωτικής συντρόφου, αλλά και της μητέρας. Επίσης  η συγγραφέας εστιάζει στα συναισθήματα των θετών γονέων, της βιολογικής μητέρας αλλά και του ίδιου του παιδιού και στο πως αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί, αλλά και βιώνουν από πρώτο χέρι, το ευαίσθητο αυτό θέμα.

Εν κατακλείδι πρόκειται για ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα που θα συγκινήσει όλες, ανεξαιρέτως τις μαμάδες και θα τις κάνει να στοχαστούν πάνω στη σχέση που έχουν με τα παιδιά τους και ιδίως με τιε κόρες τους…