Έλενα Καρακούλη, Δέκα τρόποι να εκτεθείς, εκδ. Καστανιώτη

 

 

Δέκα γυναίκες πρωταγωνίστριες, δέκα διαφορετικές περιστάσεις, δέκα διαφορετικές ζωές και δέκα διαφορετικοί τρόποι για να εκτεθεί η κάθε μία από αυτές, για να κάνει κάτι παράτολμο, παράλογο και αντισυμβατικό. Και οι δέκα από αυτές τις γυναίκες, όμως, έχουν από έναν πολύ καλό λόγο για να πράξουν ή να πουν έτσι ό,τι ακριβώς έκαναν ή είπαν στο συγκεκριμένο διήγημα. Διότι δεν πρόκειται για συνηθισμένες γυναίκες-ή μήπως όχι;

Μία γυναίκα ασθενής έτοιμη να εγχειριστεί, μία κόρη ηθοποιού που ζηλεύει τον διάσημο πατέρα της, μία γραμματέας- σύζυγος γιατρού, μία υποψήφια ερωτευμένη συγγραφέας, μία τιμώμενη καθηγήτρια πανεπιστημίου, μία γυναίκα που φροντίζει μία ηλικιωμένη γυναίκα, μία άλλη γυναίκα και οι οικογενειακές αναμνήσεις της, μία γυναίκα που περιμένει τις νέες ηλεκτρικές συσκευές της στο νέο της σπίτι, μία γυναίκα σε μία συνάντηση με τις φίλες της και, τέλος, μία επίδοξη συγγραφέας που προσπαθεί να γράψει. Δέκα εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους γυναίκες, πρωταγωνίστριες σε κάθε ένα από τα δέκα διηγήματα του τόμου της Έλενας Καρακούση με τίτλο «Δέκα τρόποι να εκτεθείς».

Κάποιες από εμάς, ενδεχομένως, να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας σε κάποια από αυτές τις γυναίκες, που δεν δείχνουν ευχαριστημένες από τις ζωές τους, που όλο και κάτι τους λείπει. Το κοινό τους σημείο: όλες τους βιώνουν μία στιγμή απόλυτης έκθεσης μπροστά στα αδηφάγα μάτια των άλλων.

Η κάθε μία από εμάς μπορεί να ξεχωρίσει άλλο διήγημα. Άλλο θα την αγγίξει περισσότερο, άλλο λιγότερο. Άλλο θα της φανεί πιο οικείο και άλλο όχι. Όσο για τους άνδρες αναγνώστες, αυτοί θα εντρυφήσουν στον γυναικείο τρόπο σκέψης διαβάζοντας το παρόν πόνημα.

Η συγγραφέας Έλενα Καρακούση είναι φιλόλογος, σκηνοθέτης και θεατρολόγος. Το εν λόγω πόνημα αποτελεί την πρώτη συγγραφική της προσπάθεια και αποτελεί έναν καμβά διαφορετικών τρόπων αφήγησης, ιδεών και εσωτερικού μονολόγου. Ένα ακόμη από το βασικά κοινά σημεία των δέκα διηγημάτων είναι η τάση τους να εισχωρήσουν στα τρίσβαθα της γυναικείας σκέψης και ψυχολογίας. Κάποια από τα διηγήματα θα μας αφήσουν με το αίσθημα του μετέωρου και του μάταιου, άλλα με ένα αδιόρατο αίσθημα θλίψης και άλλα θα είναι πιο σαφή και κατανοητά.

Αυτή ακριβώς είναι και η γοητεία του βιβλίου: η ποικίλη θεματολογία του, τα πολλά διαφορετικά σκηνικά στα οποία τοποθετούνται οι πρωταγωνίστριες, αλλά και τα πολλά διαφορετικά πρόσωπα της αφήγησης: πρώτο ενικό, τρίτο ενικό, μέχρι και τα πιο ασυνήθιστα δεύτερο ενικό και πρώτο πληθυντικό πρόσωπο.

Η συγγραφέας αποδεικνύεται εξίσου ικανή στο να χειρίζεται όλα αυτά τα διαφορετικά πρόσωπα στην αφήγησή της με ότι συνεπάγεται αυτό.  Το βάρος, φυσικά, πέφτει στο συναίσθημα: πώς αισθάνεται μια γυναίκα ασθενής στο έλεος της ιατρικής κοινότητας, πώς οι αναμνήσεις διατρέχουν τη γυναικεία ψυχολογία, πώς αισθάνεται μία γυναίκα που έζησε μια ζωή στη σκιά του άνδρα της, πόση μοναξιά και φόβο αισθάνεται άραγε μια ηλικιωμένη και πόση ζήλεια μπορεί να νιώθει ένα μικρό κορίτσι που διεκδικεί την προσοχή του πατέρα του.

Ο καμβάς  των συναισθημάτων, των γεγονότων, των καταστάσεων και των προσώπων ποικίλος. Και ο εσωτερικός αγώνας των γυναικών μεγάλων, ενάντια στους άλλους, αλλά πρωτίστως ενάντια στον εαυτό τους. Δέκα γυναίκες ψάχνουν τη λύτρωση- άραγε θα τη βρουν;