Ντάγκλας Σκέλτον, Ασάλευτο αίμα, εκδ. Gema

 

Το σκωτσέζικο αλά «Εβρίδες» τοπίο, που μας θυμίζει τόσο την ομώνυμη εισαγωγή του μουσικοσυνθέτη Φέλιξ Μέντελσον, δίνει και πάλι το παρόν, πιο έμμεσα αυτή τη φορά, στο δεύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα του γνωστού σκωτσέζου συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων Ντάγκαλς Σκέλτον με τίτλο «Ασάλευτο αίμα».

Μετά το μπεστ σέλλερ του με τίτλο «Ο όρμος των καταιγίδων» που μεταφράστηκε στα ελληνικά από την Άννα Παπασταύρου πέρσι, ο συγγραφέας που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γλασκόβη της Σκωτίας επιστρέφει με ένα ακόμη συναρπαστικό μυθιστόρημα μυστηρίου  το οποίο έχει, μάλιστα, και ιστορικές συνδηλώσεις. Και αυτό διότι το πρώτο πτώμα που ανακαλύπτεται τυχαία και προκαλεί το ρεπορτάζ της δημοσιογράφου βρίσκεται ντυμένο με την παραδοσιακή στολή των Χάιλαντερ του δεκάτου ογδόου αιώνα, μία στολή η οποία παραπέμπει ευθέως στη μάχη του Καλόντεν το 1746 που διεξήχθη στις 14 Απριλίου του 1746 κοντά στο Ινβερνές και συνιστούσε την τελευταία προσπάθεια των Στιούαρτ να ανέβουν στον θρόνο της Σκωτίας.

Η δημοσιογράφος-ερευνήτρια Ρεμπέκα Κόνολι που γνωρίσαμε στο βιβλίο «Ο όρμος των καταιγίδων», επομένως, μυρίζεται «λαβράκι» και αποφασίζει να ασχοληθεί επισταμένα με την υπόθεση. Όμως, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν ανακαλύπτεται μια δεύτερο πτώμα, αυτή τη φορά με την κόκκινη στολή του κυβερνητικού στρατού.

Με τι έχουν να κάνει τελικά ακριβώς οι φόνοι αυτοί; Πολλά πράγματα συμβαίνουν παράλληλα και πολλές είναι οι πιθανές ιδέες και σκέψεις σχετικά με το έχει συμβεί. Το κυριότερο από αυτά είναι μία διαδήλωση, μία εκδήλωση διαμαρτυρίας με πολιτικές προεκτάσεις που βρίσκεται σε εξέλιξη στην εν λόγω περιοχή της Βόρειας Σκωτίας και αφορά την εξορία ενός παιδόφιλου στην περιοχή. Οι κάτοικοι οργισμένοι διαμαρτύρονται, και δικαίως, για την αντιμετώπιση του μέρους τους ως «σκουπιδότοπου κακοποιών στοιχείων» από την πλευρά της κυβέρνησης. Πρωταγωνίστρια στην κίνηση αυτή είναι κάποια κυρία Μπερκ, της οποίας η οικογένεια και τα τέκνα, όμως, έχουν μακρύ ιστορικό παραβατικότητας. Φαίνεται πως η κυρία αυτή κάτι κρύβει; Ή μήπως όχι; Μήπως τελικά για τους φόνους ευθύνονται οι τοπικές παραβατικές συμμορίες ενηλίκων; Ή μήπως οι φόνοι αυτοί έχουν να κάνουν με κάτι εντελώς διαφορετικό;

Φαινομενικά, επίσης, τα δύο πτώματα δεν θα έπρεπε να έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Όταν, όμως, ιστορικές στολές Χάιλαντερ χάνονται μυστηριωδώς από το μέρος που φυλάσσονται γίνεται παραπάνω από σαφές ότι κάτι περίεργο συμβαίνει.

Ο Σκέλτον διατηρεί το μυστήριο και την αγωνία στους αναγνώστες του με ζωηρή πρόζα που δεν συνοδεύεται από μακροσκελείς περιγραφές, γρήγορο ρυθμό στην αφήγησή του και πολλά πρόσωπα στο συγγραφικό πάνελ που δεν αφήνουν το μυθιστόρημα να τελματώσει. Παράλληλα, κατευθύνει τον νου μας εντέχνως σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη που θα έπρεπε να ακολουθήσουμε νοητικά για να ανακαλύψουμε τον δολοφόνο. Ο κανόνας δηλαδή «ο λιγότερο ύποπτος είναι τελικά ο ένοχος, αυτός που δεν μπορούσαμε να τον φανταστούμε» ακολουθείτε τελικά και εδώ-η σίγουρη συνταγή της επιτυχίας για τα αστυνομικά μυθιστορήματα.

Υπάρχει, εν τέλει, σχέση μεταξύ της ιστορικής μάχης του Καλόντεν και του σήμερα; Τι ρόλο παίζει η ενδυμασία των δολοφονημένων ανδρών; Με τι εργαλείο δολοφονήθηκαν; Πώς σχετίζεται με όλα αυτά η ιστορικός Αν Φόουλερ; Το κλειδί της υπόθεσης το κρατά η οικογένεια Μπερκ ή μήπως οι τοπικές συμμορίες παιδιών; Πώς σχετίζονται με όλα τα παραπάνω οι κλεμμένες στολές; Και, τέλος, τι σχέση μπορεί να έχει η ταινία που γυρίζεται στην περιοχή για την ιστορική μάχη;

Εν ολίγοις το «Ασάλευτο αίμα» συνοψίζεται στα εξής: μυστήριο, αγωνία και γρήγορος ρυθμός σε ένα σκωτσέζικο αστυνομικό μυθιστόρημα από έναν καταξιωμένο συγγραφέα.