Γιάννης Δ. Μπάρτζης, Ορχάν, στην αυλή των Παλαιολόγων, εκδ. Καστανιώτη, 2019, σελ. 419

Μια διαφορετική εκδοχή για το τέλος του Βυζαντίου και την Άλωση μας προσφέρει ο συγγραφέας και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιάννης Μπάρτζης, μέσα από τη ματιά του Ορχάν, του Οθωμανού πρίγκιπα που τελούσε "φιλοξενούμενος", δηλαδή αιχμάλωτος στην αυλή των Παλαιολόγων. Ακριβώς στην αφήγηση αυτή των γεγονότων του 15ου αιώνα μέσα από τη δική του οπτική γωνία έγκειται και η πρωτοτυπία του βιβλίου, καθότι για την Άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς το 1453 έχουν γραφτεί ουκ ολίγα πονήματα.

 Ο Ορχάν, μακρινός συγγενής του Μωάμεθ, έζησε στην Κωνσταντινούπολη από παιδί, απέκτησε ελληνική παιδεία και χρησιμοποιήθηκε ως όργανο διαπραγμάτευσης για τις διενέξεις Οθωμανών και  Βυζαντινών, λόγω του φόβου που έτρεφε ο εκάστοτε σουλτάνος ότι ο Ορχάν θα δρούσε ως ανταπαιτητής του θρόνου. Το βιβλίο αυτό αποτελεί τη δική του κατάθεση ψυχής για τα τραγικά γεγονότα που σημάδεψαν τον 15ο αιώνα: των εμφυλίων πολέμων και της σταδιακής παρακμής της βυζαντινής αυτοκρατορίας, την άνοδο των Οθωμανών, τη σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας, την ολέθρια διαμάχη μεταξύ ενωτικών και ανθενωτικών και τελικά, την πολιορκία και την πτώση της Βασιλεύουσας. 
Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη και παρουσιάζονται μέσα από αυτήν αναλυτικά η ζωή του, οι σκέψεις και οι πράξεις του ανθρώπου αυτού που, δέσμιος των συμφερόντων της εξωτερικής πολιτικής, δεν μπόρεσε να  ζήσει τη ζωή του όπως την ήθελε, αλλά, θύμα των τερτιπιών της εξουσίας, θυσιάστηκε στον βωμό των πολιτικών συμφερόντων.
ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟ: η αφήγηση των γεγονότων της εποχής μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που έζησε εκείνη την εποχή και μάλιστα Οθωμανού που πολέμησε στο πλευρό των Βυζαντινών ενάντια στους ομοθρήσκους του.
ΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ: οπωσδήποτε οι λάτρεις του ιστορικού μυθιστορήματος.