Πέμπτη 6 Αυγούστου 2020

Τίτσα Πιπίνου, Το κορίτσι του Αλεσάντρο, εκδ. Κλειδάριθμος, 2019, σελ.570

                                                 
Έχουν γραφτεί πολλά πονήματα, σε ό,τι αφορά το μυθιστόρημα, για τη γερμανική κατοχή στην Ελλάδα, ακόμη και για τη βουλγαρική κατοχή της Θράκης. Ελάχιστα όμως έχει απασχολήσει την ελληνική μυθιστορηματική θεματική η Ιταλοκρατία στα Δωδεκάνησα.
"Το κορίτσι του Αλεσάντρο" της Τίτσας Πιπίνου έρχεται να συμπληρώσει αυτό το κενό.
Η πρωταγωνίστρια Άννα, είναι η τρίτη στη σειρά από τρεις αδελφές, μετά την Περσεφόνη και τη Φραγκίσκη. Μεγαλώνει στο κλειστό, αυστηρό περιβάλλον ενός μικρού νησιού των Δωδεκανήσων υπό ιταλική κατοχή στον Μεσοπόλεμο σε μια εποχή με συντηρητικά ήθη εν μέσω μιας οικογένειας που επιμένει να την αγνοεί και να συνθλίβει την ξεχωριστή της προσωπικότητα.
Όταν όμως θα μεταβεί στην πιο κοσμοπολίτικη Ρόδο και θα καταστεί μία επιδέξια ράφτρα, θα πάρει τη ζωή στα χέρια της και όλα θα αλλάξουν. Εκεί θα γνωρίσει και τον γοητευτικό Ιταλό μηχανικό Αλεσάντρο Κιοράντο και μαζί του τον έρωτα. 
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, η ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας και η γερμανική κατοχή που διαδέχεται την Ιταλοκρατία στα Δωδεκάνησα στο τέλος του πολέμου θα αλλάξει τη ζωή της ακόμη μία φορά. Οι εκπλήξεις και οι ανατροπές όμως θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος του βιβλίου, σε μία καλοδουλεμένη εναλλαγή ιστορίας και μυθοπλασίας που φτάνει μέχρι και την ένωση των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα.
Παράλληλα με την ιστορία της Άννας εκτυλίσσονται οι ιστορίες της ζωής της Περσεφόνης, της Φραγκίσκης αλλά και της Βερονίκης, εξαδέλφης της Άννας που κατοικεί στη Ρόδο.
Ο λόγος είναι μακροπερίοδος, με διάθεση διεξοδικής περιγραφής η οποία αποσκοπεί στο να αποτυπώσει επακριβώς τις σκέψεις και τις βουλές όλων των ηρώων, ακόμη και των δευτερευουσών χαρακτήρων, χωρίς πολλούς διαλόγους.
Το βιβλίο εστιάζει κυρίως στην περίοδο διοίκησης στα Δωδεκάνησα του σκληροπυρηνικού Τσεζάρε Μαρία ντε Βέκι από το 1937 και εξής, ενός διοικητή που επιχείρησε τον ανθελληνισμό των νησιών με την κατάργηση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας στα σχολεία. Καταρρίπτεται έτσι ο μύθος ότι η ιταλική κατοχή ήταν κατά πολύ ελαφρύτερη από την αντίστοιχη γερμανική και βουλγαρική σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Η σκληρότητα βέβαια, την οποία θα επιδείξουν οι ίδιοι οι Γερμανοί μετά το 1943 στους πρώην συμμάχους τους Ιταλούς είναι κάτι που επίσης θα καταπλήξει πολλούς αναγνώστες.
Το βιβλίο αποτελεί μία εναλλακτική αναγνωστική πρόταση για όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και τις πιο άγνωστες πτυχές του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Beth o’ Leary, Η ανταλλαγή, εκδ. Μεταίχμιο

  Αναντίρρητα, δεν είναι όλα τα feelgood μυθιστορήματα ωραία, ούτε και καλογραμμένα. "Η ανταλλαγή" όμως διαθέτει αυτά τα χαρακτηρι...