Πρόκειται για έναν τίτλο και ένα εξώφυλλο τα οποία παραπέμπουν ευθέως στη μεγάλη σταρ Μέριλυν Μονρόε και δικαίως μάλιστα, αφού η συγγραφέας προσδίδει στην πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματός της κάποια χαρακτηριστικά της διάσημης γυναίκας και δημιουργεί, συγχρόνως, στη μυθιστορία της κάποιες καλά κρυμμένες αναλογίες με τη ζωή της Μέριλυν.
Η πρωταγωνίστρια Μαριλύν Τυρκύ γράφει ένα μυθιστόρημα το οποίο χωρίζεται σε τρία μέρη και είναι αυτό ακριβώς που διαβάζει ο αναγνώστης.
Στο πρώτο μέρος η Μάριλυν διανύει την παιδική ηλικία των έξι έως οκτώ ετών και καταγράφει όλες τις αναμνήσεις και τα βιώματα αυτής της ηλικίας, υπό μορφή γράμματος απευθυνόμενου στη μελλοντική της "Αγάπη", την οποία φιλοδοξεί να βρει αργότερα ως μεγάλη γυναίκα. Σε κάποια σημεία είναι σαν να το γράφει ενήλικη γυναίκα, ενώ σε άλλα αφήνεται ελεύθερο το παιδί να βγει στην επιφάνεια.
Η μικρή Μάριλυν βιάζεται να μεγαλώσει και να αποκτήσει το γυναικείο της σώμα, ενώ αρέσκεται να φαντάζεται πως θα είναι η κατοπινή ζωή της ως ενήλικης γυναίκας. Η "Ριρύ"-το χαϊδευτικό της- μιλάει στις ιδιότυπες περιγραφές της για το σπίτι της, τους γονείς και το σχολείο της, τη σχέση με τους δασκάλους και τους συνομηλίκους της, αλλά και για τα πρώτα σκιρτήματα του γυναικείου φύλου της που βιώνει.
Η γραφή εδώ παραπαίει ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον υπερρεαλισμό. Η συγγραφέας δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει σκόπιμα παρηχήσεις, ελαφρά παραλλαγμένες λέξεις, αγγλικές λέξεις, ακόμη και χυδαίο, καμιά φορά, λόγο, προκειμένου να δημιουργήσει αυτό το τόσο ιδιαίτερο συνονθύλευμα που αποτελεί την πρωτότυπη γραφή της,
Στο δεύτερο μέρος βρίσκουμε τη Μάριλυν στην πιο γόνιμη και ακμαία ηλικία των είκοσι πέντε ετών. Δεν έχει βρει ακόμη την αγάπη της. Εδώ εγκαταλείπεται ο ρεαλισμός σχεδόν εξολοκλήρου χάριν του υπερρεαλισμού. Το σκηνικό αποτελεί αυτό που λέμε με δυο λόγια, "τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια".
Οι απιστίες, το σεξ και η άστατη νεανική ζωή, χωρίς να απουσιάζουν και κάποιες ομοφυλοφιλικές διαφορές, αποτελούν την αφήγηση του δεύτερου μέρους, μα πάνω απ' όλα, η αναζήτηση του εαυτού και της ταυτότητας, μια αναζήτηση η οποία θα κορυφωθεί στο τρίτο και τελευταίο μέρος, το "Είμαι εδώ τώρα", όπου η Μάριλυν εκδίδει το βιβλίο της.
Στο τελευταίο μέρος έχουμε την αποτίμηση, το καταστάλαγμα όσων έχουν ειπωθεί, παράλληλα και κάποιες σκέψεις για τη συγγραφή σαν διαδικασία. Ο λόγος συχνά είναι ποιητικός και έτσι ακριβώς, με ποιητική χροιά, θα τελειώσει και η εξερεύνηση της Μάριλυν στο Παρίσι.
Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα ιδιότυπο βιβλίο για αναγνώστες που φιλοδοξούν να ξεφύγουν από τα συνηθισμένα αναγνώσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.