Απλά, καθημερινά, ρεαλιστικά και τοποθετημένα σε πραγματικούς τόπους και χρόνους είναι τα διηγήματα της Λευκαδίτισσας συγγραφέως Κατερίνας Λιβιτσάνου-Ντάνου. Παρά το γεγονός όμως ό,τι αφορούν αληθινά και καθημερινά γεγονότα, επιτελούν ένα από τους πρωταρχικούς ρόλους της Λογοτεχνίας-μένοντας πιστά στον τίτλο του βιβλίου "Δραπέτες της καθημερινότητας"- και μας βοηθούν να δραπετεύουμε από την πεζή καθημερινότητά μας.
Τα περισσότερα αφορούν τη γενέτειρα της συγγραφέως, το όμορφο, δηλαδή, νησί της Λευκάδας, τη λαϊκή παράδοσή του, ζυμωμένη πάντα με τις προσωπικές αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας της συγγραφέως, ή την πρόσφατη πανδημία του covid-19 και τις πολλαπλές και διαφορετικές επιπτώσεις που είχε αυτή σε διάφορες κοινωνικές ομάδες. Εκφράζονται επίσης σε ορισμένα και πολιτικές πραγματικότητες της διεθνούς επικαιρότητας. Φυσικά, η συγγραφέας δεν διστάζει να εκφράσει και την προσωπική της γνώμη όπου το κρίνει απαραίτητο. Το καλοκαίρι, ιδιαίτερα ο Αύγουστος, και η παραδοσιακή ζωή της υπαίθρου έχουν σημαντικό ρόλο στα διηγήματά της.
Ακόμα, πάγιες λογοτεχνικές θεματικές όπως η φιλία, ο έρωτας, ο θάνατος, η φοιτητική ζωή, οι παιδικές αναμνήσεις και τα ταξίδια συναγωνίζονται στις σελίδες του βιβλίου θέματα και προβλήματα της επικαιρότητας, όπως τον καρκίνο, τις ληστείες και τα εγκλήματα, το πρόβλημα των αστέγων, την καραντίνα, την πανδημία και την οικολογία. Δεν λείπουν και οι εντελώς πρωτότυπες ιδέες, όπως η προσωπική εξομολόγηση ενός βιβλίου.
Η πανδημία του covid-19 μέσα από τα μάτια ενός μαθητή της Γ' λυκείου. Μια παραδοσιακή γυναίκα στη Λευκάδα στα μέσα του 20ου αιώνα. Οι φίλες της Λευκάδας. Το Πάσχα της καραντίνας και ένα αναπάντεχο πρόστιμο. Ένα διήγημα που ενώνει τρία πράγματα άσχετα φαινομενικά μεταξύ τους, τη Λευκάδα, την καρέτα-καρέτα και την Αγία Σοφιά που έγινε τζαμί. Ένα μάθημα ζωής για την αληθινή αγάπη, το 1821 και τη Λογοτεχνία. Ένα μικρό κατσικάκι και μία όμορφη παιδική ανάμνηση. Ένας μυστηριώδης θάνατος και ένα ρυάκι που δακρύζει. Παιδικές μνήμες σε ένα παιδικό πάρτι. Φιλία, φοιτητική ζωή και καρκίνος. Το πρόβλημα των αστέγων μέσα από μία ανθρώπινη ματιά. Ένα ταξίδι στην Πόλη και τη γειτονική Τουρκία. Το τάμα της μάνας. Οι προσωπικές εξομολογήσεις ενός βιβλίου. Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία για την πανδημία. Οι ιστορίες της μοδίστρας Εύας. Μια χαμένη καρφίτσα ανήμερα της Ανάστασης. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων Ουαλών στη Λευκάδα. Μια γυναίκα ποδοσφαιρίστρια. Χιονισμένες αναμνήσεις. 'Ένα ταξίδι στην Αθήνα. Χριστούγεννα στο χωριό, οι αμυγδαλιές και η αγάπη της μάνας. Η πρώτη καραντίνα. Η πανδημία και τα βιβλία.
Τα διηγήματα δεν περιέχουν περίπλοκης έννοιες ή τάσεις επίδειξης, τόσο στον τομέα της γλώσσας, μιας κακόγουστης, δηλαδή επιτήδευσης, όσο και της θεματικής. δηλαδή μια υπέρμετρα ψυχολογικά ανάλυση του καθημερινού βίου και των επιλογών τω απλών ανθρώπων. Και σε αυτήν ακριβώς την απλότητα έγκειται η ομορφιά των διηγημάτων της Λιβιτσάνου-Ντάνου, χαρίζοντας την ευχαρίστηση της ανάγνωσης σε όσους αποφασίσουν να καταπιαστούν μαζί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.