Ο Πάνος Στρατής, ο βασικός ήρωας στο μυθιστόρημα του Αλέκου Κιτζίρη, είναι ο παλαιοπώλης της Μεσογείου. Ο Πάνος διατηρεί παλαιοπωλείο στο Μπιτ Παζάρ της Θεσσαλονίκης, τη φημισμένη γειτονιά των παλαιοπωλείων στη συμπρωτεύουσα. Έχει σπουδάσει αρχαιολογία, αντικείμενο συναφές της δουλειάς του, είναι συνηθισμένος στους απαιτητικούς και περίεργους πελάτες, ικανότατος έμπορος, καθώς και ειδήμων στο αντικείμενό του. Εργένης εκ πεποιθήσεως, διατηρεί κάποιες φιλίες από τα μαθητικά του χρόνια, καθώς και ευκαιριακές σχέσεις με διάφορες εκπροσώπους του άλλου φύλου, έχοντας παράλληλα την ευθύνη και τη φροντίδα της άρρωστης μητέρας του.
Τη ζωή του θα ταράξει μία απροσδόκητη επίσκεψη, αρκετά περίεργη ακόμα και για ένα παλαιοπωλείο. Ο μυστηριώδης Ιωσήφ Μπορζώφ αναζητά ένα γνήσια παλιό αντικείμενο, το οποίο να είναι όμως μοναδικό, να μην υπάρχει δηλαδή άλλο όμοιό του στον κόσμο.
Ο Πάνος, παρά το γεγονός ότι τόσο ο παράξενος κύριος, όσο και οι αλλοπρόσαλλες απαιτήσεις του θα τον θορυβήσουν και θα τον ανησυχήσουν κάπως, θα επιδοθεί σε μία αναζήτηση σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ανατολικής Μεσογείου, ξεκινώντας από την Αθήνα και ένα παλιό δαχτυλίδι που θα βρει εκεί προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του πελάτη του.
" Ήταν τόσο ιδιαίτερο κόσμημα. Ένας μαύρος λαμπερός ίασπις και πάνω του μικροί Αλέξανδροι από λευκό σαρδόνυχα. Στο μέσο χαραγμένος πάνω σε έλασμα ένας χρυσός Αλέξανδρος με κέρατα και δορά ελέφαντα. Πώς να ξεχαστεί;"
Έτσι περιγράφει ο Κιτζίρης το δαχτυλίδι, τον πραγματικό πρωταγωνιστή του βιβλίου. Φαίνεται πραγματικά ένα πολύ ξεχωριστό κόσμημα. Είναι όμως ένα και μοναδικό; Και ποια είναι η πραγματική του ιστορία; Τι πάθη, έρωτες και μίση κουβαλά πάνω του; Το συμβολίζει; Και ποια ήταν η μοίρα, η τύχη και η κατάληξη των ανθρώπων που το φορούσαν;
Τα πράγματα είναι περισσότερο περίπλοκα απ' ότι δείχνουν τελικά και το αινιγματικό δαχτυλίδι, κουβαλώντας την ιστορία αυτών που το φόρεσαν, γεμάτο μυστικά. Αυτά συνδέονται μυστηριωδώς με το παρόν και θα ανακαλυφθούν στο τέλος με τρόπο αναπάντεχο.
Ό,τι αποτελεί, το δίχως άλλο, το γοητευτικότερο σημείο του βιβλίου, είναι οι περιγραφές των πολλών και διαφορετικών πόλεων του Λεβάντε και το σκηνικό της δράσης που αλλάζει διαρκώς. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Αλεξάνδρεια, Τύρος, Βηρυτός, Δαμασκός, Σμύρνη, όλες οι μεγάλες πόλεις της Ανατολίας, με τα πολύχρωμα και κατάφορτα με παλιά αντικείμενα και μπαχαρικά παζάρια τους, παίρνουν τη θέση τους στις σελίδες του βιβλίου "Ο παλαιοπώλης της Μεσογείου" σε ένα γοητευτικό χρονικό αναζήτησης, καλυμμένο με ένα αδιόρατο πέπλο μυστηρίου.
Στο τέλος ένα φονικό και μία περίεργη υπόθεση αναζήτησης αρχαίων αντικειμένων θα λάβουν τη θέση τους στις σελίδες του βιβλίου.
"Ο παλαιοπώλης της Μεσογείου" είναι βιβλίο το οποίο δεν κατατάσσεται εύκολα σε μία μόνο κατηγορία. Μυθιστόρημα δράσης, περιπέτεια, μυστήριο, αστυνομικό, περιηγητικό, αλλά και ιστορικό χρονικό είναι κάποιοι από τους υπότιτλους που θα μπορούσαν να τοποθετηθούν κάτω από τον τίτλο.
Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής, ο Πάνος, είναι μία αρκετά ιδιόρρυθμη προσωπικότητα. Ιδιοτελής, αναζητά το κέρδος και την απόλαυση, δεν διστάζει να προβεί σε παράνομες ενέργειες κάπου κάπου, καθώς και να καταπατήσει τις ηθικές αρχές του.
"Υπήρχαν δύο πλατείες. Στην πρώτη δέσποζε ένας μικρός πύργος με ρολόι. Καφέ τριγύρω και μαγαζιά. Κάθισε έξω και άρχισε να παρατηρεί τον κόσμο. Οι γυναίκες φορούσαν μαντίλες και ακριβά ρούχα, τουλάχιστον όσες ήταν γύρω του. Οι άντρες κάπνιζαν ναργιλέδες. Πήρε κι αυτός έναν. Ο καπνός ήταν δυνατός, του έφερε ζαλάδα".
Εν ολίγοις, ένα βιβλίο το οποίο κινείται ανάμεσα σε πολλά ξεχωριστά αφηγηματικά είδη, που δεν είναι αυτό που φαίνεται αρχικά, αφού ως το τέλος η αστυνομική διάσταση της ιστορίας θα είναι αυτή η οποία θα επικρατήσει τελικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.