Το 1814 οι Βρετανοί, στο πλαίσιο μίας τέτοιας ακόμη σύγκρουσης, τον Αγγλοαμερικανικό πόλεμο του 1812-1814, πυρπόλησαν την Ουάσινγκτον και ξεκίνησαν μία, ειρηνική κατά τα άλλα, πορεία μέσα από την πολιτεία του Μέριλαντ. Δύο μεθυσμένοι στρατιώτες άρχισαν όμως ξαφνικά να πυροβολούν και να φωνάζουν, εξοργίζοντας έναν από τους προύχοντες της πόλης, που έκλεισε τους δύο στρατιώτες στη φυλακή.
Ο ένας από τους δύο κατάφερε να δραπετεύσει και γύρισε στους συντρόφους του προκειμένου να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση του φίλου του. Πριν προλάβει, όμως, να φτάσει στην πόλη για να διαπραγματευτεί την απελευθέρωσή του συντρόφου του, οι Βρετανοί ξεκίνησαν να το βομβαρδίζουν το κοντινό φρούριο Μακχέρνι. Εκεί βρισκόταν και ένας δικηγόρος, ο Φράνσις Σκοτ Κι, ο οποίος, βλέποντας τις βόμβες να σκάζουν στον αέρα γύρω από τη σημαία του φρουρίου. Τότε έγραψε το ποίημα The Star-Spanned Βanner, δηλαδή λάβαρο στολισμένο με άστρα. Για τη μουσική ο Κι χρησιμοποίησε τη μελωδία από ένα δημοφιλές τραγούδι της εποχής, τον Ανακρέοντα στους ουρανούς.
Το ποίημα αν και έγινε αμέσως επιτυχία, άργησε εντούτοις να καθιερωθεί ως ύμνος των ΗΠΑ. Μετά από σαράντα νομοσχέδια και ψηφίσματα στο Κονγκρέσο των ΗΠΑ, οι Αμερικανοί καθιέρωσαν τελικά τη στιγμιαία έμπνευση του Βρετανού δικηγόρου ως ύμνο τους μόλις το 1931.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.