Έξι διηγήματα γραμμένα στην απαιτητική, μα απολαυστική στην ανάγνωση, τεχνοτροπία του δομημένου ρεαλισμού συγγράφει ο νέος και ανερχόμενος συγγραφέας Γιάννης Πολύζος, μέλος του Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος και συγγραφέας της νουβέλας «Πορτρέτο». Το βιβλίο του με τίτλο «Οι σκλάβοι του κάμπου» αποτελεί τον πρώτο τόμο που εκδίδεται με διηγήματα που να αφορούν το Κιλελέρ, τη ζωή και τους αγώνες των κολίγων του θεσσαλικού κάμπου στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Τα διηγήματα απεικονίζουν με έξοχο, πραγματικά, τρόπο, τη δύσκολη ζωή των κολίγων στα κτήματα των μεγαλοτσιφλικάδων και την απάνθρωπη μεταχείριση που οι τελευταίοι επεφύλασσαν σε αυτούς. Εστιάζει, εν ολίγοις, στην ιστορία της καθημερινότητας, κάτι το οποίο αποτελεί, βέβαια, τον κανόνα στην εφαρμογή της τεχνοτροπίας του δομημένου ρεαλισμού. Τα έξι διηγήματα του τόμου αναδεικνύουν τη μεγάλη φτώχεια των κολίγων και την εκμετάλλευσή τους από τους τσιφλικάδες, την αναμέτρηση με τις άγνωστες βουλές της φύσης, τη σεξουαλική εκμετάλλευση των γυναικών του κάμπου, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των κολίγων και τη σκληρή καθημερινότητά τους, τη μεγάλη δυσαρέσκεια των κολίγων και τους σπόρους της εξέγερσης του Κιλελέρ, που σιγόβραζαν κάτω από τη, φαινομενικά ήρεμη, επιφάνεια. Χαρακτηριστικό της ζωής των κολίγων ήταν η απόλυτη υποταγή στο θέλημα του τσιφλικά.
Τα διηγήματα με τίτλο «Όργωμα γης» και «Αναβροχιά» είναι, αναντίρρητα τα πιο συγκλονιστικά του τόμου, αλλά και το διήγημα με τον τίτλο «Βλαστός» σε ό,τι αφορά την εκμετάλλευση των γυναικών από τους τσιφλικάδες. Στο «Όργωμα της γης» ο αναγνώστης θα έρθει αντιμέτωπος με μια φρικιαστική στιγμή εσχάτης ταπείνωσης του Γκιώνη, ενός περιστασιακού εργάτη στη γη των τσιφλικάδων, ενώ στην «Αναβροχιά» θα σοκαριστεί από τη μηδαμινή αξία που είχε η ανθρώπινη ζωή στη θεσσαλική γη και το θάνατο του αγωνιστή Μαρίνου Αντύπα, ο οποίος δολοφονήθηκε το 1907.
Τα έξι διηγήματα αποτελούν το ένα τη χρονική, κατά κάποιον τρόπο, συνέχεια του άλλου. Πολλοί ήρωες παραμένουν οι ίδιοι, κυρίως ο πρωταγωνιστής Γκιώνης, ο οποίος στέκει, ως περιστασιακός εργάτης των κτημάτων και όχι κολίγος, στο «μέσον» μεταξύ τσιφλικάδων και κολίγων. Όλα τα διηγήματα εστιάζουν σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή του θεσσαλικού κάμπου, είτε αυτή αφορά το ξημέρωμα, είτε το όργωμα, τη σπορά κ.α. και διαδραματίζονται κατά τα έτη 1906-1907.
Η πένα του Πολύζου διαθέτει έξοχες περιγραφικές ικανότητες και κατορθώνει να διατηρήσει, στο πλαίσιο πάντα του «ωμού» ρεαλισμού και της πιστής αναπαράστασης της πραγματικότητας που πρεσβεύει ο δομημένος ρεαλισμός, μία ποιητική επίφαση στον λόγο του, ο οποίος δεν μπορεί να θεωρηθεί παρά απλά υπέροχος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.