Καρολίνα Μέρμηγκα, Ο κήπος της Αμαλίας, εκδ. Πατάκη

 

Η Καρολίνα Μέρμηγκα, διηγηματογράφος, δικηγόρος και δημοσιογράφος, εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα το 2013 με τον τίτλο «Συγγενής». Από εκεί και έπειτα έγινε ευρέως γνωστή στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό με το  ιστορικό της μυθιστόρημά «Ο Έλληνας γιατρός»(εκδόσεις Μελάνι, 2013). Ακολούθως συνέχισε τη συγγραφή ιστορικών μυθιστορημάτων με το «Κάτι κρυφό μυστήριο» (εκδόσεις Μελάνι, 2016) και το «Δέκατος χρόνος»(εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2021).

            Το παρόν πόνημά της τιτλοφορείται «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκης, 2024) και αποτελεί μία γοητευτική περιήγηση στην Αθήνα της Βαυαροκρατίας καλύπτοντας τα έτη από το 1837 ως το 1875. Η εξιστόρηση λαμβάνει χώρα υπό την οπτική της βασίλισσας Αμαλίας, η οποία είναι και η αδιαμφισβήτητη πρωταγωνίστρια του βιβλίου. Η Αμαλία, κόρη του Δούκα του Ολδεμβούργου, έγινε σύζυγος του πρώτου βασιλέα της Ελλάδος, Όθωνα το 1836 και έφτασε στην Αθήνα έναν χρόνο αργότερα.

Η Αμαλία δημιούργησε τους Βασιλικούς Κήπους στην Αθήνα- ο σημερινός εθνικός κήπος- και γενικότερα ήταν αγαπητή στους Έλληνες, τουλάχιστον μέχρις ότου έγινε σαφές ότι δεν επρόκειτο ποτέ να κυοφορήσει τον πολυπόθητο διάδοχο του ελληνικού θρόνου εξαιτίας ενός ανατομικού ελαττώματος-σύμφωνα με νεότερες ιστορικές έρευνες. Η στειρότητά της αυτή οπωσδήποτε τη στιγμάτισε, αφού όλοι θεωρούσαν ότι καθήκον της βασίλισσας είναι να γεννήσει έναν υγιή διάδοχο για τη διασφάλιση του θρόνου.

Το βιβλίο μας αφηγείται το χρονικό της βασιλείας του ζεύγους  στην Ελλάδα με μορφή αποσπασματικών καταγραφών που τηρούν αυστηρή χρονολογική σειρά. Κάποιες φορές οι καταγραφές θυμίζουν ημερολόγιο και αποτελούν μία «εκ βαθέων» εξομολόγηση της βασίλισσας.

Μέσα από τις καταγραφές από την πλευρά της βασίλισσας παρακολουθούμε την ελληνική ιστορία τον καιρό της Βαυαροκρατίας. Κανένα σημαντικό γεγονός δεν παραλείπεται. Η άφιξη της βασίλισσας στην Ελλάδα, το φύτεμα των φοινίκων, το αστεροσκοπείο του Σίνα, τα κουτσομπολιά της αυλής και οι Κυρίες των Τιμών, η Μεγάλη Ιδέα του Κωλέττη, η επανάσταση του 1843 και η παραχώρηση συντάγματος, ο Κριμαϊκός πόλεμος, ο ναυτικός αποκλεισμός και η χολέρα του 1854, το κίνημα του Παπουλάκου, η απόπειρα δολοφονίας κατά της βασίλισσας, ο λήσταρχος Μπιμπίσης , ο θάνατος του Διονυσίου Σολωμού, η διάνοιξη του Πορθμού του Ευρίπου και, τέλος, η έξωση των βασιλέων το 1862, επειδή αυτοί απέτυχαν να εκπληρώσουν τις προσδοκίες του ελληνικού λαού.

Μέσα από τις καταγραφές αυτές, η συγγραφέας προσπαθεί να  φιλοτεχνήσει και το ψυχολογικό πορτρέτο της βασίλισσας, να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά της και να κατανοήσει τις πράξεις της, αλλά και τον πιο μεγάλο της πόνο: αυτόν της ατεκνίας της. Παράλληλα, εξυφαίνεται και ο καμβάς μίας χώρα που προσπαθεί να βρει τη θέση της στον στίβο της ζωής, μιας χώρας που ακροβατεί- μέχρι σήμερα-μεταξύ Δύσης και Ανατολής, μεταξύ των ανατολίτικων ηθών της διαφθοράς και της ανομίας και του δυτικού εκσυγχρονισμού.

Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μυθιστορηματική καταγραφή της εποχής της Βαυαροκρατίας στη χώρα μας μέσα από την καλοδουλεμένη πένα μιας έμπειρης συγγραφέως.