Philipp Glass, Λέξεις χωρίς μουσική, εκδ. Ροπή

 Δεν περίμενα ποτέ ότι ένας επαγγελματίας μουσικός και τόσο γνωστός συνθέτης  θα μπορούσε να γράφει τόσο όμορφα. Διότι δεν είναι όλες οι αυτοβιογραφίες ευκολοδιάβαστες και ενδιαφέρουσες. Η εν λόγω αυτοβιογραφία, όμως, είναι πραγματικά κάτι μοναδικό.

Είναι, φυσικά, δεδομένο και αυτονόητο ότι μία τέτοια  αυτοβιογραφία θα ενδιαφέρει πρωτίστως τους μουσικούς. Κι όμως, όχι μόνο. Η εν λόγω αυτοβιογραφία παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και για όσους ανθρώπους ενδιαφέρονται για την ιστορία, αφού περιέχει πολλές πληροφορίες σχετικά με το πώς ήταν η ζωή στις ΗΠΑ στα μέσα του περασμένου αιώνα.

Ο Φίλιπ Γκλας, ένας από τους γνωστότερους συνθέτες του αιώνα που μας πέρασε και ιδρυτής της τεχνοτροπίας του μινιμαλισμού, γεννήθηκε στη Βαλτιμόρη το 1937 και βρίσκεται ακόμη εν ζωή. Ο πατέρας του διατηρούσε δισκοπωλείο με αποτέλεσμα να έρθει από μικρός σε επαφή με τη μουσική. Ο Γκλας συνειδητοποίησε από παιδί ακόμη την κλίση του στη μουσική και έκανε τα αδύνατα δυνατά προκειμένου ν σπουδάσει σε μία από τις πιο φημισμένες σχολές μουσικής παγκοσμίως, στην ιδιωτική σχολή Τζούλιαρντ  της Νέας Υόρκης. Δεν δίστασε, μάλιστα, να κάνει κάθε λογής εργασία προκειμένου να μπορέσει να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις της σχολής. Εν συνεχεία, σπούδασε σύνθεση στο Παρίσι παρά τη φημισμένη Νάντια Μπουλανζέ και κατόπιν επέστρεψε στη Νέα Υόρκη όπου δούλεψε όμως και ως ταξιτζής έως ότου κατορθώσει να ζήσει μονάχα από τις συνθέσεις του. Σπούδασε επίσης και παρά τον διάσημο Ινδό συνθέτη Ραβί Σανκάρ.

Η αυτοβιογραφία του εξετάζει όλες τις παραπάνω περιόδους της ζωής του, ακόμη και εκείνη όπου επισκέφθηκε την Ινδία μαζί με τη σύζυγό του εξαιτίας του ενδιαφέροντός του για τον βουδισμό. Στο τέλος του βιβλίο περιλαμβάνεται και  φωτογραφικό υλικό από προσωπικές και επαγγελματικές στιγμές του συνθέτη.

Μέσα από την αυτοβιογραφία του ο αναγνώστης μαθαίνει για τον Φίλιπ Γκλας όχι μόνο ως μουσικό, αλλά και ως άνθρωπο. Ο Γκλας δεν κουράζεται να αναπτύξει στους αναγνώστες του το σκεπτικό του σχετικά όχι μόνο με τη μουσική, αλλά και με πολλά άλλα θέματα, όπως τη δουλειά, τη λογοτεχνία, την οικογένεια, τη θρησκεία κ.α. Τη βιογραφία αυτή την έγραψε όταν είχε πατήσει πλέον τα  εβδομήντα έτη του. Περικλείει, επομένως, όλο το απόσταγμα που αποκόμισε ο συνθέτης από τη ζωή του. Δεν παύει, όμως, μέχρι σήμερα, να αναρωτιέται, όπως μας λέει, και να ψάχνει απάντηση στο εν λόγω ερώτημα: Από πού έρχεται η μουσική;