Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Λουτρό αίματος στο Νότο, εκδ. Αρμός

 

Ένα ασυνήθιστο ιστορικό μυθιστόρημα τόσο για το θέμα του και τη εποχή  κατά την οποία εκτυλίσσεται, όσο και για το ιδιαίτερο βάρος που δίνει στην Ιστορία σε σχέση με τη  μυθοπλαστική αφήγηση είναι το βιβλίο του πρώην πολιτευόμενου Ανδρέα Ανδριανόπουλου με τίτλο «Λουτρό αίματος στο Νότο». Το βιβλίο εξετάζει όλες τις πλευρές της Σταυροφορίας κατά των Αλβιγηνών, η οποία έλαβε χώρα στη νότια Γαλλία μεταξύ των ετών 1209-1229.

Η εν λόγω σταυροφορία κηρύχθηκε από την Καθολική Εκκλησία εναντίον των αιρετικών καθαρών του γαλλικού Νότου. Οι Καθαροί ήταν μία ιδιάζουσα αίρεση με μανιχαϊστικές και δυϊστικές καταβολές και  ρίζες στις αιρέσεις των Βογόμιλων και τους Παυλικιανών της Ανατολής και του Βυζαντίου. Οι Καθαροί πίστευαν ότι ο κόσμος όπως τον αντιλαμβανόμαστε ανήκει εξολοκλήρου στη σφαίρα της δικαιοδοσίας του Κακού. Κατ’ επέκταση, λοιπόν, οι αληθινοί πιστοί θα πρέπει να απαρνούνται εντελώς τα εγκόσμια, προκειμένου να κερδίσουν μετά θάνατον την αληθινή βασιλεία των Ουρανών. ‘Έτσι οι Καθαροί απέρριπταν εντελώς τα μυστήρια της Εκκλησίας, μεταξύ των οποίων και τον γάμο, και οι «Τέλειοι» από αυτούς, όσοι είχαν, δηλαδή, φτάσει στο ανώτατο επίπεδο μύησης, διήγαγαν έναν βίο όπως οι ασκητές  στα μοναστήρια.

Όπως ήταν φυσικό, μία τέτοια αίρεση με τόσο «απόλυτες» θέσεις, η οποία έθετε σε κίνδυνο τα θεμέλια της κοινωνίας μέσω της άρνησης του γάμου, της τήρησης της παρθενίας ως ύψιστου ιδανικού  και της τεκνοποίησης κατ’ επέκταση, ήταν επόμενο να κινήσει την μήνιν της Καθολικής Εκκλησίας. Στους λόγους, όμως, για τους οποίους οι Καθολικοί του γαλλικού Βορρά εκστράτευσαν ενάντια στον αιρετικό Νότο, πρέπει να συγκαταλεγούν και λόγοι επιβολής του αυταρχικού και πιο φεουδαρχικού Βορρά κατά του πιο φιλελεύθερου και ακμάζοντα εμπορικά και αστικά Νότου.

Ο Ανδριανόπουλος συνθέτει το μυθιστόρημά του σε δύο επίπεδα. Πρώτον στο καθαρά ιστορικό, το οποίο εκτυλίσσεται κατά τον 13^ο αιώνα, στη διάρκεια της σταυροφορίας και, με ήρωες αληθινούς ανθρώπους της εποχής, τόσο ιππότες και ευγενείς, όσο  και σταυροφόρους και αιρετικούς, παρουσιάζει ολόκληρη την ιστορία της εν λόγω Σταυροφορίας, μέσω κάποιων όψεών της. Δεύτερον σε ένα επίπεδο περισσότερο γεωγραφικό και ταξιδιωτικό το οποίο συμβαίνει σε ενεστώτα χρόνο. Σε αυτό ήρωας πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο συγγραφέας ο οποίος εκτελεί ένα οδοιπορικό στη σημερινή εποχή στη νότια Γαλλία και βλέπει από κοντά όλα τα κάστρα τω αιρετικών Καθαρών και  αντικρίζει όλες τις τοποθεσίες όπου διεξήχθησαν όλες εκείνες οι φονικές μάζες που συνετέλεσαν στο να ονομάσει ο συγγραφέας το βιβλίο του «Λουτρό αίματος στο Νότο». Η βιαιότητα της σταυροφορίας και οι φρικτές σφαγές έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το ειρηνικό οδοιπορικό που εκτελεί σήμερα ο συγγραφέας στα ίδια εκείνα μέρη. Η σφαγή της Μπεζιέ, η σφαγή του Μοντσεγκούρ και άλλα γεγονότα της Σταυροφορίας της οποίας ηγήθηκε ο Σίμων ντε Μονφόρ,  αποτυπώνονται στις σελίδες του βιβλίου με τα πιο μελανά χρώματα.

Ο συγγραφέας προέβει σε μεγάλη επιτόπια έρευνα και σε πάμπολλες ξενόγλωσσες πηγές προκειμένου να βρει υλικό για ένα θέμα για το οποίο ελάχιστοι Έλληνες έχουν ακούσει ποτέ. Να  σημειώσουμε, τέλος, ότι στο βιβλίο συμπεριλαμβάνεται και η αφήγηση για τα γεγονότα της αποκαλούμενης Σταυροφορίας των παιδιών, η οποία έλαβε χώρα εν έτει 1212στη  Γαλλία, παράλληλα με  την εξελισσόμενη κατά του Νότου Σταυροφορία των Αλβιγηνών.