Δευτέρα 28 Ιουλίου 2025

Μάνος Κοντολέων, Κόντρα ρόλος, εκδ. Πατάκη

 

Έναν ρόλο έξω από τα συνηθισμένα, έναν κόντρα ρόλο, αντίθετο, δηλαδή, από τα αναμενόμενα επιφυλάσσει ο αγαπημένος  μυθιστοριογράφος και παραμυθάς παιδιών και μεγάλων, Μάνος Κοντολέων, για τους ήρωες του νέου του βιβλίου με τον ομώνυμο τίτλο. Το νέο του αυτό μυθιστόρημα, που απευθύνεται σε ενήλικες αναγνώστες, μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα μυθιστορηματικού τύπου ψυχογράφημα με αντικείμενο την ανελέητη επέλαση του χρόνου, δηλαδή τα νιάτα που χάνονται σιγά σιγά και τα γηρατειά που παίρνουν τη θέση τους, τον έρωτα, την αγάπη, τη μοιχεία, τη δημιουργία οικογένειας, αλλά και τις γονεϊκές σχέσεις.

Πρόκειται για ένα ψυχογράφημα γραμμένο με παιχνιδιάρικη, αλληγορική, φιλοσοφική, αλλά και σατυρική, πολλές φορές, διάθεση, του οποίου η ιστορία παρουσιάζει πολλές αναλογίες με το γνωστό θεατρικό έργο «Φαίδρα» του γνωστού Γάλλου θεατρικού συγγραφέα του 17ου αιώνα, του Ρακίνα, το οποίο αναφέρεται στη διάσημη Φαίδρα της Ελληνικής Μυθολογίας. Η ηρωίδα αυτή ήταν η σύζυγος του Θησέα και είχε συνάψει ερωτικό δεσμό με τον Ιππόλυτο, τον γιο του Θησέα από προηγούμενο γάμο του.

Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας είναι λυρική και ποιητική, πολλές φορές δε γίνεται μεταφορική, αμφίσημη και αλληγορική. Η αφήγηση λαμβάνει χώρα από την πλευρά του παντογνώστη αφηγητή και εμμένει τόσο στη δημιουργία εικόνων όσο και στην αναπαράσταση των συναισθημάτων και των πιο μύχιων σκέψεων των ηρώων. Οι περιγραφές είναι, πολλές φορές, εξαιρετικά γοητευτικές και καλοδουλεμένες, όπως η παρακάτω:

«Δέρμα ελαφρώς σκουρόχρωμο σε τόνους που δεν τους είχε προσφέρει μόνο ο ήλιος. Τριχοφυΐα διακριτικά πυκνή κάπου στη βάση του λαιμού κι από εκεί απλωνότανε  προς τους ώμους ,κάλυπτε μέρος-ίσως και όλο- το στήθος. Μαλλιά πλούσια, μαύρα με λαμπερές- σχεδόν σε βαθύ μπλε- αποχρώσεις, αγγίζουν τη βάση του λαιμού και τα μάτια του τόσο σκοτεινά γαλάζια όσο δύο στάλες από βραχώδεις ακτές της  Μεσογείου. Μάγουλα ισχνά, ελαφρώς αξύριστα, χαράζονται συχνά από αχνές ρυτίδες όταν το βλέμμα επιβάλλει στις σχισμές των ματιών να στενέψουν. Και χείλη σαρκώδη, κατακόκκινα. Στις άκρες τους δύο λακκάκια. Κι ένα άλλο στο πηγούνι. Απροσδιόριστη ηλικία- κάπου στα σαράντα;-κι είναι τα δάχτυλα που ίσως να θέλουν κάτι να μαρτυρήσουν. Ξερό το δέρμα τους και ένα πλέγμα από φλέβες οργώνει το πάνω μέρος της κάθε παλάμης. Αρσενικό μείγμα διαφορετικών φυλών-σίγουρα όλες του Νότου».

Αυτός ο νεαρός, που περιγράφεται παραπάνω, είναι ο γιος του πρωταγωνιστή στο βιβλίο ονόματι Λάμπρου Αρνή. Ο νεαρός αυτός θα ενσαρκώσει τον ρόλο του Ιππόλυτου στο βιβλίο.

Ο Λάμπρος είναι ένας εξαιρετικά επιτυχημένος κριτικός θεάτρου και βιβλίων, ο οποίος πλέον όμως ανήκει  στους δύοντες αστέρες του χώρο λόγω ηλικίας, αλλά και λόγω των νέων αντιλήψεων που δείχνουν να επικρατούν στον χώρο της τέχνης.  Ερωμένη του και σύντροφός του επί δέκα συναπτά έτη είναι η ηθοποιός που ανέδειξε ο ίδιος, η Αντρίνα Λεμονή με καταγωγή από την πανέμορφη και ακριτική Σκόπελο. Η Αντρίνα και ο Λάμπρος, όμως, έχουν πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας, εκείνος εξήντα έξι, εκείνη τριάντα πέντε, η  οποία, όσο περνούν τα χρόνια, γίνεται όλο και πιο εμφανής. Η Αντρίνα θα ενσαρκώσει τον παραλληλισμό με τη Φαίδρα του Ρακίνα και ο Λάμπρος θα είναι ο, παροπλισμένος πλέον, Θησέας.

Αρχικά θα μας εκπλήξει το γεγονός ότι, παρά την τεράστια διαφορά ηλικίας, εκείνος που φαίνεται ότι θέλει να τερματίσει την ανορθόδοξη αυτή σχέση δεν είναι η Αντρίνα, όπως θα περίμενε εύλογα κανείς, αλλά ο ίδιος ο Λάμπρος, ο οποίος έχει πλήρη ενσυναίσθηση της σωματικής του κατάστασης και της ηλικίας του παρά το γεγονός ότι φυσικά αγαπάει την όμορφη νεαρή ηθοποιό. Αυτά διαφαίνονται τουλάχιστον μέσα από τις εξαιρετικά αποκαλυπτικές συζητήσεις του με  τον Εβραίο γιατρό και φίλο του, τον Ερρίκο Εσκενάζυ.

Ο καταλύτης, όμως, στη σχέση τους, θα αποδειχθεί η ύπαρξη ενός φαντάσματος από το ξεχασμένο παρελθόν του στο Παρίσι: ο γνωστός φωτογράφος Πασκάλ Ομάν, ο γιος του, για του οποίου την ύπαρξη δεν γνώριζε τίποτε μέχρι πρότινος ο Λάμπρος. Αυτός ήταν ο καρπός του έρωτά του με τη Σιμπέλ Ομάν, μία Γαλλοαλγερινή κεραμίστρια την οποία είχε γνωρίσει κατά τη διάρκεια μίας νεανικής του παραμονής στην πόλη του Φωτός. Ο ερχομός του Πασκάλστη ζωή του ζευγαριού θα φέρει κυριολεκτικά τα πάνω κάτω στη μεταξύ τους σχέση, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο βλέπει καθένας από αυτούς τη γονεϊκότητα ή την πατρότητα αντίστοιχα, αλλά και την ερωτική σχέση. Η ύπαρξή του θα αποδειχθεί η κινητήριος δύναμη του μύθου, αλλά και αυτός που θα δώσει το οριστικό φινάλε τόσο στη σχέση τους, όσο και στο μυθιστόρημα.

Εν κατακλείδι πρόκειται για ένα ψυχογράφημα που απευθύνεται σε  όλους τους ενήλικες αναγνώστες, μία γοητευτική ιστορία που εκτυλίσσεται μεταξύ Ιουνίου του 2023 και Γενάρη του 2024, και θα μας προσφέρει άφθονη τροφή για σκέψη και περισυλλογή.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εύα Λεοντιάδου, Η ελευθερία της Ελευθερίας, εκδ. βακχικόν

  Πώς να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας;               Πιστεύω ότι ακράδαντα ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να γράψει κανείς ένα πετ...