Ένα πραγματικά εξαιρετικό πόνημα, το οποίο παρουσιάζει τις θέσεις του μεγάλου πολιτικού Ελευθερίου Βενιζέλου σχετικά με το πολιτειακό ζήτημα στη χώρα μας, είναι αυτό του Διδάκτωρ της Νομικής Γεωργίου Δ. Μικρούδη με τίτλο «Ο Βενιζέλος και η Βασιλεία» και υπότιτλο «Οι θέσεις του Βενιζέλου για το πολιτειακό ζήτημα και η σύγκρουσή του με τους βασιλείς».
Οι θέσεις του Βενιζέλου σχετικά με το πολιτειακό ζήτημα της χώρας δεν ξεκαθαρίστηκαν ποτέ επακριβώς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ζήτημα αυτό ταλάνισε την ελληνική πολιτική ζωή από τη γέννηση του ελληνικού κράτους μέχρι και το 1974, οπότε και λύθηκε οριστικά με το δημοψήφισμα υπέρ, τελικά, της αβασίλευτης δημοκρατίας.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν, αναντίρρητα, ένας μεγάλος πολιτικός, αλλά, συγχρόνως, και ένας άνθρωπος πείσμων και ισχυρογνώμων, ο οποίος ξεσήκωνε τα πάθη. Κανείς δεν αρνείται ότι έπραξε πολλά καλά για τη χώρα μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν διέπραξε και λάθη. Οι μεγάλες, εξάλλου, προσωπικότητες, πάντοτε ακροβατούν μεταξύ μεγάλων επιτευγμάτων και ολέθριων λαθών.
Ο Μικρούδης ακολουθεί στο βιβλίο του έναν πολύ εξυπηρετικό διαχωρισμό της δράσης του Βενιζέλου κατά τα έτη 1898-1936, καθώς και της σύγκρουσής του όχι μόνο με τον διάδοχο και βασιλέα Κωνσταντίνο, αλλά και με τον Γεώργιο Α΄, τον Αλέξανδρο, αλλά και τον Γεώργιο, Ύπατο Αρμοστή στην Κρήτη.
Ο Μικρούδης πιάνει το νήμα της αφήγησης από τη δράση του Βενιζέλου στην αυτόνομη Κρήτη, μία δράση που τον έφερε αντιμέτωπο με τον Ύπατο Αρμοστή. Ση συνέχεια εξετάζει τη σχέση του με τον Γεώργιο Α’ και τις θέσεις του για το πολιτειακό ζήτημα πριν τη δολοφονία του βασιλέα του 1913. Ακολουθεί το μείζων ζήτημα της εισόδου της χώρας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ, ένα θέμα το οποίο επέφερε τον θλιβερό Εθνικό Διχασμό, εξαιτίας της άρνησης του Κωνσταντίνου να συμφωνήσει σε αυτό τον Βενιζέλο. Μετά τα οδυνηρά χρόνια του Εθνικού Διχασμού και το Κίνημα της Εθνικής Αμύνης, ο Μικρούδης εξετάζει ενδελεχώς τη σχέση του Βενιζέλου με τον Αλέξανδρο. Ακολουθούν τα δύσκολα χρόνια μετά από τη μικρασιατική ήττα και τα αλλεπάλληλα στρατιωτικά κινήματα του Μεσοπολέμου.
Ο Μικρούδης αφηγείται παρασκηνιακά τα γεγονότα, δίνοντας έμφαση στη σκιαγράφηση των θέσεων του Βενιζέλου, του χαρακτήρα του και τους λόγους για τους οποίους έδρασε όπως έδρασε. Παράλληλα, εξετάζει και τα κίνητρα των εκάστοτε βασιλέων.
Ο Μικρούδης μπορεί να μην είναι επαγγελματίας ιστορικός, το πόνημά του όμως, παρά το γεγονός ότι στηρίζεται σε δευτερογενείς, κυρίως, πηγές όπως μας λέει ο ίδιος στον επίλογο του βιβλίου του, διαθέτει εξαιρετική ιστορική ακρίβεια, εύρυθμο λόγο και, όσο το δυνατόν, αντικειμενικές και ορθές κρίσεις. Πρόκειται, επομένως, για ένα πόνημα το οποίο μπορεί να διαβαστεί τόσο από απλούς αναγνώστες, όσο και από ιστορικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.