Σοφία Βοϊκου, Ο κήπος των μικρών θεών, εκδ. Ψυχογιός

 

Η Θεσσαλονίκη, οι Γάλλοι στρατιώτες και ο κόσμος της φωτογραφίας εν μέσω του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου

 

            Με τον κόσμο της φωτογραφίας, αλλά και με τις πληγές όσων συμμετείχαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ασχολείται η Σοφία Βοϊκου στο νέο της μυθιστόρημα, που διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη των αρχών του εικοστού αιώνα, αλλά και στην Πόλη του Φωτός. Το εν λόγω βιβλίο έχει τίτλο «Ο κήπος των μικρών θεών» και είναι εμπνευσμένο από αληθινές ιστορίες των Γάλλων που συμμετείχαν στο Μακεδονικό Μέτωπο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Κεντρική ηρωίδα του μυθιστορήματος είναι η Εβραία Ραχήλ, γόνος μιας εβραϊκής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη με πέντε κορίτσια, η οποία μεγαλώνει κάπως ασυνήθιστα για την εποχή και το φύλο της. Ο πατέρας της, Τζέκο, έχει ατελιέ φωτογραφίας, δεν έχει όμως γιο, έτσι ώστε να του μάθει την τέχνη του. Επομένως, η Ραχήλ, η οποία διαθέτει ταλέντο στη φωτογραφία, είναι εκείνη που προορίζεται να τον διαδεχτεί, αδυνατεί, όμως, να ξεπεράσει τους περιορισμούς που η συντηρητική κοινωνία  της Θεσσαλονίκης θέτει στις γυναίκες.

Όταν ξεσπά ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και ο γαλλικός στρατός αποβιβάζεται στην πόλη, το 1915, η Θεσσαλονίκη θα μεταμορφωθεί σε μία κοσμοπολίτικη πολιτεία. Η μετοίκηση του Βενιζέλου στην πόλη το 1917, ο Εθνικός Διχασμός, αλλά και η διαβόητη πυρκαγιά θα μεταμορφώσουν περαιτέρω την πόλη οριστικά και αμετάκλητα. Ο όμορφος Στεφάν, Γάλλος στρατιώτης από την Μπουρζ θα γνωρίσει τη Ραχήλ και οι δυο τους θα βιώσουν έναν λανθάνοντα έρωτα.

Ο πόλεμος, όμως, θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή του Στεφάν. Θα επιστρέψει στην πατρίδα του κουβαλώντας τις πληγές του πολέμου. Η Ραχήλ, από την άλλη, θα μετακομίσει στη Γαλλία στο πλευρό ενός ανεκτικού συζύγου που θα της επιτρέψει να συνεχίσει να ασχολείται με την τέχνη της. Θα μπορέσουν, άραγε, οι δυο τους να έχουν το κοινό μέλλον που ονειρεύονται;

Η Σοφία Βοϊκου μας ξεναγεί για άλλη μια φορά στην πόλη της, τη Θεσσαλονίκη των αρχών του 20^ου αιώνα, που τόσο καλά τη γνωρίζει και μας την έχει συστήσει επανειλημμένα και σε άλλα βιβλία της, προσφέροντάς μας ένα γοητευτικό οδοιπορικό στην κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη των καφέ σαντάν, των ξένων στρατιωτών, του Διχασμού και του πολέμου. Συγχρόνως μας ευαισθητοποιεί σχετικά με το θέμα των ανθρώπων που τραυματίστηκαν στον πόλεμο και αναγκάστηκαν να αλλάξουν ολόκληρη τη ζωή τους εξ’ αιτίας των τραυματισμών αυτών κατεδαφίζοντας, πολλές φορές, όνειρα μιας ολόκληρης ζωής. Επιπροσθέτως, μας μυεί, σε μία ενδιαφέρουσα σύζευξη με τα παραπάνω,  στον μαγικό κόσμο της φωτογραφίας, και στην τέχνη της όπως ήταν στις αρχές του εικοστού αιώνα, έναν κόσμο που σήμερα δεν υπάρχει πλέον και ανήκει στο παρελθόν.