Μιχάλης Σκολιανός, Αδιέξοδο, εκδ. Βακχικόν

 

 

Για το επαγγελματικό, κοινωνικό, οικονομικό και, εν τέλει, υπαρξιακό αδιέξοδο ενός νέου, μας μιλά στο μυθιστόρημά του με τον τίτλο «Αδιέξοδο» που επανεκδίδεται σήμερα από τις εκδόσεις Βακχικόν, ο διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ και  συγγραφέας Μιχάλης Σκολιανός.

Ο συγκεκριμένος συγγραφέας είχε μοιραστεί τις υπαρξιακές ανησυχίες του με το κοινό του ήδη και στην νουβέλα του με τίτλο «Στο κεφάλι μου», στην οποία ασχολείται και πάλι με τις υπαρξιακές ανησυχίες ενός τριαντάχρονου άνδρα στη σύγχρονη εποχή, ανησυχίες οι οποίες, προφανώς ταλανίζουν και τον ίδιο.

Ο Κώστας, ένας νεαρός απόφοιτος της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ είναι ο πρωταγωνιστής στο μυθιστόρημα του Σκολιανού. Ο Κώστας, με ένα κάπως ταραγμένο, είναι η αλήθεια, οικογενειακό παρελθόν, προσπαθεί να βρει δουλειά στην Ελλάδα του σήμερα, με τους χαμηλούς μισθούς και τις εξαιρετικά δύσκολες εργασιακές συνθήκες. Δεν είναι ότι του λείπουν τα προσόντα και η όρεξη για δουλειά, αλλά δεν θα μπορέσει να στεριώσει κάπου, για λόγους που δεν ευθύνεται ο ίδιος. Μόνη ηλιαχτίδα στη ζωή του, οι φίλοι του, ο Αλέξανδρος, ο Ηλίας και ο Παύλος, που θα φωτίσουν την, κατά τα άλλα απέραντη μοναξιά ενός ανθρώπου που διαβιεί σε μία σύγχρονη ελληνική μεγαλούπολη.

 Στις ερωτικές του σχέσεις ο Κώστας θα αποδειχθεί εξίσου άτυχος. Και ακριβώς αυτός, ο έρωτας δηλαδή, θα είναι αυτός που θα δώσει την αφορμή για το τραγικό και ανατρεπτικό φινάλε τόσο στη ζωή του Κώστα, όσο και στο τέλος του μυθιστορήματος του Σκολιανού.

Ο συγγραφέας, με αφορμή την εξιστόρηση της ζωής του ήρωά του, ενός κατεξοχήν νέου του καιρού του στην διεφθαρμένη και αφιλόξενη Ελλάδα του σήμερα, αδράττει της ευκαιρίας να στηλιτεύσει τα κακώς κείμενα της χώρας μας και ιδίως τους πολιτικούς που μας κυβερνούν.

Η αφήγησή του δεν είναι γραμμική, αλλά, αντίθετα, μας πηγαίνει διαρκώς μπρος –πίσω παρουσιάζοντας στιγμιότυπα από τη ζωή του Κώστα, από τα παιδικά του χρόνια μέχρι και τη σημερινή του κατάσταση.

Άραγε πόσοι νέοι, αλλά και άνθρωποι γενικότερα, βιώνουν σήμερα το τραγικό αυτό αδιέξοδο που βιώνει και ο Κώστας στο μυθιστόρημα; Πόσες τέτοιες απλές, καθημερινές ιστορίες  περιμένουν να βγουν στο φως; Και τι μπορεί να γίνει, εν τέλει, προκειμένου να βγει η ελληνική κοινωνία από αυτό το τέλμα; Τελικά πρέπει να πηγαίνουμε με τον «σταυρό στο χέρι» ή να υιοθετούμε μία πιο σκληροπυρηνική στάση ζωής, δίχως ευαισθησίες; Και πώς θα μπορέσουμε, τελικά, να ζήσουμε ευτυχισμένοι και ελεύθεροι; Υπαρξιακά ερωτήματα που τίθενται μεν στο βιβλίο του Σκολιανού, δύσκολα, όμως, βρίσκουν απάντηση.

Το «Αδιέξοδο» επομένως, είναι ένα μυθιστόρημα που απευθύνεται σε όλους τους σκεπτόμενους αναγνώστες του σήμερα και σε αυτούς που αισθάνονται εγκλωβισμένοι στα στεγανά της διεφθαρμένης ελληνικής κοινωνίας του σήμερα.