Γιώτα Γουβέλη, Έστησ' ο έρωτας χορό, εκδ. Διόπτρα

 

Η Γιώτα Γουβέλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μεσολόγγι, σπούδασε μαθηματικός και έχει εργαστεί ωα τώρα τόσο στον χώρο της εκπαίδευσης, όσο και στον χώρο των ΜΜΕ. Έχει συγγράψει μέχρι τώρα δεκαπέντε μυθιστορήματα εποχής. Το τελευταίο της βιβλίο τιτλοφορείται «Έστησ’ ο Έρωτας χορό» και φέρνει ευθέως στον νου του αναγνώστη το γνωστό σχεδίασμα Γ΄ από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους. Ο έρωτας γράφεται με κεφαλαίο, αφού στο ποίημα προσωποποιείται. Όσο για το βιβλίο της Γουβέλη μπορούμε να πούμε ότι ο τόσο ο Έρωτας όσο και η Λενιώ είναι οι πρωταγωνιστές στο μυθιστόρημά της.

            Όπως πάντα, η συγγραφέας επιλέγει ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο προκειμένου να τοποθετήσει τους ήρωές της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το ιστορικό σκηνικό χωρίζεται σε δύο κύκλους. Από το 1915 έως και το 1941 και από το 1941 έως και το 1944, με μια πολύ μικρή αναφορά μόνο στο τέλος-για το κλείσιμο της ιστορίας-στα μεταπολεμικά χρόνια. Ουσιαστικά δηλαδή, η υπόθεση του βιβλίου χωρίζεται στην περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και του Μεσοπολέμου από τη μια και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, της γερμανοϊταλικής κατοχής, της αντίστασης και των απαρχών του Εμφυλίου από την άλλη.

Πρωταγωνίστρια είναι η όμορφη και πανέξυπνη Λενιώ, με καταγωγή από ένα χωριό κοντά στην Άμφισσα. Η Λενιώ, καθότι πολύ καλή στα γράμματα, θα πάει να σπουδάσει στο Παρθεναγωγείο της Αθήνας και θα μείνει κοντά σε κάποιους θείους της και την ξαδέλφη της την Αμαλία. Ο έρωτας, όμως, θα χτυπήσει σύντομα τις πόρτες στις ζωές και των δύο κοριτσιών με απρόβλεπτες συνέπειες. Η Λενιώ θα πολιορκηθεί από δύο ευέλπιδες, τον Στάθη και τον Αρχοντή και θα αναγκαστεί να διαλέξει μεταξύ των δυο τους. Η ζωή, όμως και η Ιστορία θα σταθούν εμπόδιο στις επιλογές της και θα καταλήξει να παντρευτεί τον Σεραφείμ, έναν γιατρό από την Άμφισσα και να δημιουργήσει μαζί του οικογένεια. Τα δύο παιδιά της, η Εριφύλη και ο Περικλής που θα βρεθούν στη δίνη της ενηλικίωσης στα χρόνια του πολέμου θα πολεμήσουν στην αντίσταση, αλλά δεν θα βρεθούν πάντα με την ίδια πλευρά. Έτσι ο Εμφύλιος θα τρυπώσει ανηλεώς και στο σπίτι της Λενιώς, η οποία πραγματοποιεί το παιδικό της όνειρο να γίνει δασκάλα, δεν κατορθώνει, όμως, να ξορκίσει εντελώς τα φαντάσματα του παρελθόντος από τους παλιούς της έρωτες…

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα στο βιβλίο υπάρχουν αναφορές για μία άλλη Λενιώ, η οποία έζησε την Έξοδο του Μεσολογγίου το 1826 κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Για τη Λενιώ αυτή μαθαίνει η Λενιώ του εικοστού αιώνα μέσα από την ανάγνωση ενός βιβλίου και βρίσκει κοινά σημεία μεταξύ της ιστορίας της δικής της ζωής με εκείνης της Λενιώς του 1826.

Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα μυθιστόρημα γραμμένο με τον γρήγορο ρυθμό και την άφθονη πρόζα στην οποία μας έχει συνηθίσει η συγγραφέας, το οποίο διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα. Οι όποιες αναφορές στα ιστορικά γεγονότα είναι επιδερμικές και δεν «βαραίνουν» το κείμενο. Η Ιστορία, πάντως, παίζει μεγάλο ρόλο στην κατεύθυνση που θα πάρουν οι ζωές των πρωταγωνιστών, οι αναφορές δε στην ιταλογερμανική κατοχή στην περιοχή της Φωκίδας είναι αρκετές για να μας μυήσουν στη δύσκολη καθημερινότητα των κατοίκων της επαρχίας και στον φόβο των αντιποίνων υπό των οποίο ζούσαν διαρκώς αυτοί οι άνθρωποι που η Ιστορία άλωσε στον διάβα της.