Ένα μυθιστόρημα, εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα, καταθέτει ο συγγραφέας από τα Τρίκαλα της Θεσσαλίας, Βάϊος Κουκκόνης στο έργο του με τίτλο «Με βαριά ανάσα». Ο Κουκκόνης δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενος στον χώρο, αφού έχει γράψει ως τώρα άλλα τρία μυθιστορήματα (Μόνος μαζί σου, Θα σε καλύψω και Κυνήγι τρούφας).
Το μυθιστόρημα «Με βαριά ανάσα» είναι ένα μυθιστόρημα για το «χτικιό», για τη φυματίωση, την αρρώστια που μαζί με τη χολέρα και την ευλογιά ήταν εκείνη που στιγμάτισε περισσότερο από όλες το συλλογικό μνημονικό. Ο Κουκκόνης έχοντας ως πρότυπο την αληθινή ιστορική φιγούρα του γενναίου γιατρού Γεωργίου Καραμάνη, ενός γιατρού που εργάστηκε με αυταπάρνηση κατά της φυματίωσης ιδρύοντας στα Χάνια του Πηλίου το 1909 το πρώτο ορεινό σανατόριο στην Ελλάδα, δημιουργεί τον μυθιστορηματικό χαρακτήρα Αλέξανδρο Πατραμάνη, έναν άνθρωπο που, όπως και ο αληθινός γιατρός, έκανε σημαία της ζωής του τον αγώνα κατά της φυματίωσης. Ο Αλέξανδρος αψήφησε τις αντιδράσεις του κόσμου, οι οποίοι, όπως γίνεται συνήθως, δεν ήθελαν, φυσικά, τη δημιουργία μίας εστίας φυματικών στην περιοχή τους, και επέλεξε να αφοσιωθεί ολόψυχα στη φροντίδα των φυματικών. Στο πλάι του η Αφέτ- Μαρία, μία πρώην μουσουλμάνα που μεταστρέφεται στον χριστιανισμό, αλλά και η Δήμητρα, η μαγείρισσα Αργυρώ και άλλες γυναίκες που αψήφησαν τον θανάσιμο κίνδυνο και επέλεξαν να συνταχθούν μαζί του στον αγώνα του.
Στο βιβλίο η αφήγηση ξεκινά περί το έτος 1890, όταν η Θεσσαλία ως περιοχή είχε μόλις περάσει στη δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους, αλλά γνώριζε τα σκαμπανεβάσματα της ήττας της Ελλάδος στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, και τελειώνει λίγο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Οι ιστορικές αναφορές τόσο στην ελληνική ιστορία, όσο και στις συνθήκες λειτουργίας του σανατορίου στα Χάνια Πηλίου δεν είναι λεπτομερείς, αλλά χρησιμεύουν περισσότερο ως αφηγηματικό υπόβαθρο για την εξιστόρηση μιας υπόθεσης με πολλές ανατροπές. Το βάρος, δηλαδή, πέφτει κυρίως στις ανθρώπινες ιστορίες και στην απεικόνιση χαρακτήρων: ο αλτρουιστής Αλέξανδρος Πατραμάνης, η πονεμένη και σκληρά χτυπημένη από τη μοίρα Αφέτ που χάνει την κόρη της από το χτικιό, ο μοχθηρός Ιωάννης Δαμασκηνός, η πραγματίστρια Δήμητρα, η μαγείρισσα Αργυρώ, ο λήσταρχος Μαρίνος και άλλοι πολλοί.
Το δυνατό σημείο του βιβλίου, το δίχως άλλο, είναι η έξοχη απεικόνιση των πραγματικά εντελώς άθλιων συνθηκών ζωής των φτωχών Ελλήνων και Τούρκων στη Θεσσαλία στα τέλη του 19ου αιώνα. Επίσης, η εικόνα τω φυματικών παρουσιάζεται με ωμό ρεαλισμό.
Ο συγγραφέας παραθέτει στο τέλος του βιβλίου τις πηγές που χρησιμοποίησε για τη συγγραφή του εν λόγω βιβλίου, το οποίο αποτίει έναν φόρο τιμής στον γενναίο γιατρό Γεώργιο Καραμάνη που ρισκάρισε τη ζωή του για να βοηθήσει τους φυματικούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο σανατόριό του οι συνθήκες διαβίωσης ήταν καλύτερες από εκείνες στο γνωστό Νοσοκομείο Σωτηρία της Αθήνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.