Η όπερα Διδώ και Αινείας που γράφτηκε το 1689 πρόκειται αναμφισβήτητα για το πιο γνωστό έργο του Άγγλου συνθέτη της εποχής του μπαρόκ Henry Purcell(1659-1695). Το έργο είναι βασισμένο σε ένα επεισόδιο της Αινειάδας του Βιργίλιου. Η Διδώ, βασίλισσα της Καρχηδόνας, ερωτεύεται τον Αινεία που ναυαγεί στις ακτές της χώρας της. Όμως εκείνος, ακολουθώντας τις επιταγές των θεών φεύγει για να εκπληρώσει το πεπρωμένο του, να ιδρύσει δηλαδή τη Ρώμη και η βασίλισσα πεθαίνει από τη θλίψη της.
https://www.youtube.com/watch?v=_EkjmEFk6uk
Εδώ ακούμε την τελευταία άρια της Διδώς (When I am laid in earth-Όταν το χώμα θα με σκεπάσει) πριν ξεψυχήσει και το τελικό χορωδιακό για την κηδεία της (With drooping wings- Με βαριές φτερούγες) σε μορφή ΑΑΒΒ. Η επανάληψη της λέξης soft (απαλός) στο χορωδιακό από τον συνθέτη συγκινεί ιδιαίτερα και είναι σύνηθες φαινόμενο στα μαδριγάλια του Μοντεβέρντι και των συνεχιστών του.
Εδώ ακούμε τη Maria Ewing στον ρόλο της Διδώς σε μία αγγλική παραγωγή του Collegium Musicum υπό τη διεύθυνση του Richard Hickox.
ΠΗΓΗ: Joseph Machils- Kristine Forney, Η απόλαυση της μουσικής, εκδόσεις fagotto books
https://www.youtube.com/watch?v=_EkjmEFk6uk
Εδώ ακούμε την τελευταία άρια της Διδώς (When I am laid in earth-Όταν το χώμα θα με σκεπάσει) πριν ξεψυχήσει και το τελικό χορωδιακό για την κηδεία της (With drooping wings- Με βαριές φτερούγες) σε μορφή ΑΑΒΒ. Η επανάληψη της λέξης soft (απαλός) στο χορωδιακό από τον συνθέτη συγκινεί ιδιαίτερα και είναι σύνηθες φαινόμενο στα μαδριγάλια του Μοντεβέρντι και των συνεχιστών του.
Εδώ ακούμε τη Maria Ewing στον ρόλο της Διδώς σε μία αγγλική παραγωγή του Collegium Musicum υπό τη διεύθυνση του Richard Hickox.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.