Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2020

Ναγια Δαλακούρα, Το λιμάνι των χαμένων γυναικών, εκδ. Κλειδάριθμος, 2019, σελ.455

Η πρωτοεμφανιζόμενη Κομοτηναία συγγραφέας και αρχαιολόγος μας μεταφέρει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού με το πρώτο της πόνημα και συγκεκριμένα στην Αργεντινή των αρχών του 20ου αιώνα.
Πρωταγωνίστρια είναι η Ρόζα, μια Σικελή  με φλογερό ταμπεραμέντο και πολλά κρυμμένα μυστικά που αποβιβάζεται στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες το 1912, τότε ακριβώς που ο Νέος Κόσμος κατακλυζόταν από Ευρωπαίους μετανάστες κάθε κοινωνικής τάξης και εθνικότητας. Θα γνωρίσει τον Λουίς, έναν γοητευτικό άντρα του ισπανικού γκέτο του λιμανιού και η συνάντησή τους θα αποβεί μοιραία και για τους δύο.
Η τοιχογραφία της πασίγνωστης μεγαλούπολης της νοτιοαμερικανικής ηπείρου, του υποκόσμου της, της ιταλικής μαφίας που ανθίζει εκεί, καθώς και των πορνείων και των χαμαιτυπείων του λιμανιού είναι εκπληκτική.
Η συγγραφέας όμως δεν αρκείται σε αυτήν, αλλά μας μεταφέρει ακολούθως και στην απεραντοσύνη της αργεντίνικης πάμπας, αλλά και στη μακρινή, παγωμένη και απρόσιτη Γη του Πυρός. Με γρήγορες όσο και αναπάντεχες εναλλαγές στην υπόθεση και με ένα απρόσμενο φινάλε, η πολυδιαβασμένη και πολυταξιδεμένη στα μονοπάτια της λογοτεχνίας και του κόσμου συγγραφέας, μας προσφέρει ένα ξεχωριστό πόνημα το οποίο σίγουρα, όποιος επιλέξει να το διαβάσει, θα το κουβαλάει κατόπιν μέσα του για αρκετό καιρό, τόσο για τις εικόνες που θα τον κατακλύσουν κατά τη διάρκεια της ανάγνωσής του, όσο και για την ιδιαίτερη μυθοπλασία και γραφή του.
Η Δαλακούρα  μας προσφέρει εκπληκτικές περιγραφές, τόσο των τοπίων, όσο και των προσώπων και των συναισθημάτων που βιώνουν εκείνοι καθώς αλέθονται στις μυλόπετρες του έρωτα και του χρόνου. Μας παρακινεί να νιώσουμε κι εμείς τη θλίψη και τη χαρά των πρωταγωνιστών, να μυρίσουμε το άρωμα, αλλά και τον ιδρώτα των κορμιών στα καταγώγια του λιμανιού, να γευτούμε τις λατινοαμερικάνικες γεύσεις, αλλά και να αγναντέψουμε την απεραντοσύνη του Ατλαντικού και της αργεντίνικης πάμπας. Εκείνο που μετράει πάνω απ' όλα είναι η θέληση των πρωταγωνιστών του βιβλίου να ζήσουν και να ρουφήξουν τη ζωή από το μεδούλι τους, να απολαύσουν την ομορφιά της φύσης και τη μαγεία του έρωτα στο έπακρο και σε αυτό ακριβώς είναι που δίνει βάση και η ίδια η συγγραφέας.

ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟ: η εξαιρετική γραφή που συνεπαίρνει τον αναγνώστη και το πρωτότυπο θέμα που μας ταξιδεύει μακριά από τα συνηθισμένα αναγνωστικά θέματα των Ελλήνων συγγραφέων.
ΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ: σίγουρα οι λάτρεις της ιστορίας, της φύσης της Νότιας Αμερικής και της καλής και ξεχωριστής λογοτεχνικής γραφής. Επειδή όμως έχει για πρωταγωνιστές αρκετά στοιχεία του υποκόσμου σίγουρα θα το αγαπήσουν και οι λάτρεις της νουάρ λογοτεχνίας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Beth o’ Leary, Η ανταλλαγή, εκδ. Μεταίχμιο

  Αναντίρρητα, δεν είναι όλα τα feelgood μυθιστορήματα ωραία, ούτε και καλογραμμένα. "Η ανταλλαγή" όμως διαθέτει αυτά τα χαρακτηρι...