Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2024

Άννα Δαμιανίδη, Δυο καλοκαίρια και μισό φθινόπωρο, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2023

 

Την τρυφερή ιστορία της ενηλικίωσης και της αποφοίτησης τεσσάρων κοριτσιών που μεγαλώνουν στην Αθήνα της Χούντας μας παραδίδει η δημοσιογράφος, νομικός και συγγραφέας, απόφοιτος της Γαλλικής Φιλολογίας, Άννα Δαμιανίδη στο βιβλίο της με τίτλο "Δυο καλοκαίρια και μισό φθινόπωρο".

Όσοι από τους αναγνώστες του βιβλίου σπούδασαν στη Αθήνα ή τελείωναν το λύκειο κατά τα χρόνια της Χούντας, σίγουρα θα νιώσουν νοσταλγία όταν θα γυρίζουν τις σελίδες του. Και εμείς οι νεώτεροι όμως, έχουμε ακούσει αρκετά από τους γονείς μας, τόσο για τη Χούντα, όσο και για τη ζωή στην Αθήνα τη δεκαετία του 1970, οπότε οι περιγραφές του βιβλίου θα μας φανούν σίγουρα οικείες.

Οι τέσσερις νεαρές πρωταγωνίστριες του βιβλίου, η Δάφνη, η Μαργαρίτα, η Λυδία και η Αλίκη είναι όλες αρκετά διαφορετικοί μεταξύ τους χαρακτήρες. Εντούτοις, όμως, έχουν τις ίδιες νεανικές ανησυχίες σχετικά με το επαγγελματικό μέλλον τους, το σχολικό παρόν τους και τους πρώτους τους τους έρωτες. 

Τόσο η Δάφνη όσο και η Μαργαρίτα έχουν πατέρα δικηγόρο. Η οικογένεια της Δάφνης όμως είναι αριστερών πεποιθήσεων και ο πατέρας της θέλει οπωσδήποτε να σπουδάσει η κόρη του. Η οικογένεια της Μαργαρίτας, από την άλλη, είναι μικροαστική κεντρώων πεποιθήσεων. Και οι δύο κοπέλες είναι του πρακτικού τομέα, η Μαργαρίτα όμως ονειρεύεται να γίνει γιατρός.

Η Λυδία και η Αλίκη είναι του κλασικού σχολικού τομέα. Η πανέμορφη Λυδία ονειρεύεται περισσότερο τον γάμο παρά τις σπουδές και κουβαλά το τραύμα της εγκατάλειψής της από τη μητέρα της. Η Αλίκη έχει μία πολύ αυστηρή μάνα που έχει χωρίσει με τον πατέρα της, κάτι πρωτοφανές για εκείνα τα χρόνια και έχει μπαμπά αρχιτέκτονα.

Το βιβλίο παρακολουθεί τις προσπάθειες των κοριτσιών στο σχολείο τους, τα ιδιαίτερα μαθήματα που κάνουν με τον μεγαλύτερο αδελφό της Δάφνης, τον Χάρη, και τους φοιτητές φίλους του, αλλά και τις σχολικές κοπάνες και τις εξόδους τους. Η οικογενειακή ζωή των τεσσάρων κοριτσιών, οι σχέσεις τους με τους γονείς και τους συνομηλίκους τους, οι αντιλήψεις και οι συνήθειες της κάθε οικογένειας, αλλά και οι σκέψεις και οι πιο μύχιες επιθυμίες των κοριτσιών γεμίζουν τις σελίδες του βιβλίου. Η αυλαία θα πέσει όταν τα κορίτσια θα δώσουν τις περίφημες εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο  και θα αποφοιτήσουν από το σχολείο, η συγγραφέας, όμως, πού έξυπνα προσφέρει στους αναγνώστες της ένα αφηγηματικό εφεύρημα το οποίο θα ξαφνιάσει τους αναγνώστες.


Το βιβλίο τελειώνει κάπως απότομα, αφήνοντάς μας να φανταστούμε τη συνέχεια στις φοιτητικές ζωές των κοριτσιών. Οι αναγνώστες, όμως, δεν θα είχαν αντίρρηση, πιστεύω, να διαβάσουν τη συνέχεια της συναρπαστικής ιστορίας τους σε ένα δεύτερο βιβλίο, συνέχεια του πρώτου…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Γιάννης Δενδρινός, Όλοι αγαπούν τα τραύματά τους, εκδ. Διόπτρα

  Κοινή παραδοχή είναι ότι όλοι κουβαλάμε μέσα μας κάποια τραύματα, ανεξαρτήτως του πόσο βαθιά είναι αυτά, μερικοί από εμάς από την παιδικ...