Πόσο καλά γνωρίζουμε τελικά τη Ρωσία, αυτόν το γιγαντιαίο μας γείτονα; Ένας από τους καλύτερους γνώστες της μυστηριώδους ρωσικής ψυχής στην Ελλάδα, ο συγγραφέας και μεταφραστής με σπουδές στο πανεπιστήμιο του Κιέβου Δημήτρης Τριανταφυλλίδης έρχεται να μας δώσει απαντήσεις στο βιβλίο του με τίτλο "Ρωσία, ο μεγάλος εχθρός της Δύσης".
Ίσως κάποιος θεωρήσει μεροληπτικό τον τίτλο του έργου, αφού αυτός προϋποθέτει ότι η Ρωσία εχθρεύεται τον Δυτικό φιλελεύθερο κόσμο. Δυστυχώς όμως, τόσο τα λεγόμενα του βιβλίου, όσο και οι πράξεις του απολυταρχικού σημερινού ηγεμόνα της χώρας, αποδεικνύουν ότι έχει δίκιο.
Ο Τριανταφυλλίδης με το βιβλίο αυτό επιχειρεί να καταστήσει προσιτό στον Έλληνα αναγνώστη τον ρωσικό τρόπο σκέψης και να του γνωστοποιήσει τις γεωπολιτικές επιδιώξεις του ηγεμόνα της. Πρόκειται, επομένως, κατά κύριο λόγο για ένα πόνημα επεξηγηματικό, το οποίο οφείλει να έχει υπόψιν του όποιος φιλοδοξεί να αποκρυπτογραφήσει τον ρωσικό τρόπο σκέψης, αλλά και να κατανοήσει τα θλιβερά σημερινά γεγονότα του πολέμου της Ρωσίας με την Ουκρανία, ο οποίος βρίσκεται δυστυχώς ακόμη σε εξέλιξη από τις 24 του Φλεβάρη.
Το συμπέρασμα είναι ότι, ατυχώς, η Δύση κώφευε τόσο χρόνια στη ρωσική απειλή, μια απειλή η οποία έγινε φανερό ότι υπέβοσκε αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας το 1991. Η Ρωσία, στηριζόμενη στους πυλώνες του εθνικισμού, της ορθοδοξίας και της αυτοκρατορικής ιδέας, επιχειρεί να αποκαταστήσει τη θέση που είχε στη Ευρώπη και στο παγκόσμιο γεωπολιτικό γίγνεσθαι μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Πούτιν έχει αποδείξει πολλαπλώς μέχρι τώρα ότι η Ρωσία θεωρεί δικό της "χωράφι" ολόκληρη της Ανατολική Ευρώπη και κατά συνέπεια, αποσκοπεί στο να καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις στην περιοχή ως βασικός παίκτης. Αυτό είχε φανεί ξεκάθαρα όχι μονάχα από το 2014 με την εισβολή στην Κριμαία, αλλά ήδη και από το 2008 με τον πόλεμο της Νότιας Οσετίας.
Η Ιστορία έχει αποδείξει πως όταν ένας ηγεμόνας με απολυταρχικές βλέψεις στη γειτονιά του αφήνεται ανενόχλητος- όπως ο Χίτλερ-, η συνέχεια δεν μπορεί παρά να είναι επώδυνη. Οι απολυταρχικοί ηγεμόνες δεν εγκαταλείπουν διόλου εύκολα τα αυτοκρατορικά τους όνειρα. Οι Ευρασιανιστές έχουν επικρατήσει στη Ρωσία, έναντι των Ευρωπαϊστών και το μέλλον δυστυχώς περιγράφεται ζοφερό. Η προοπτική συνεργασίας με τη Ρωσία, η οποία κατά βάθος, ποτέ δεν ενστερνίστηκε την ευρωπαϊκή δυτική κουλτούρα, με την Ευρώπη απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο μετά από τις τελευταίες εξελίξεις.
Ο Τριανταφυλλίδης εξηγεί με ποιον ακριβώς τρόπο συνέβη αυτό διατρέχοντας τη ρωσική ιστορία ανά τους αιώνες και εξετάζοντας το στρατιωτικό γεωπολιτικό δόγμα της Ρωσίας και το δόγμα Γκερασίμοφ. Η ρωσική ιστορία, από τους τσάρους ακόμη, αλλά και με τους κατοπινούς σοβιετικούς δικτάτορες αποδεικνύει ότι η Ρωσία είναι μία χώρα που πάντοτε έτρωγε όχι μόνο τα δικά της "παιδιά", δολοφονώντας αρκετά συχνά με βαναυσότητα τα μέλη του λαού της, -όπως στα γκουλάγκ- αλλά και τα παιδιά των γειτόνων της, εκείνων που αδυνατούσαν να ξεφύγουν από την αδηφάγα μέγγενή της- όπως συνέβη, π.χ., στην Ουκρανία με τον λιμό στις αρχές του εικοστού αιώνα-.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο κατανόησης τόσο των ρωσικών επιδιώξεων, όσο και του χαρακτήρα και των πιστεύω του ρωσικού λαού, το οποίο αξίζει να διαβάσουν όσοι ενδιαφέρονται για τις σημερινές πολιτικές εξελίξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.