Ο συμπαθέστατος κύριος Περντί που όλοι αγαπήσαμε στο βιβλίο της Nina Geogrge «Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο», επιστρέφει τώρα, πιο μεγάλος και πιο ώριμος μέσα από το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο «Το πλωτό βιβλιοπωλείο του κυρίου Περντί».
Τόσο το πρώτο της βιβλίο, όσο και το παρόν πόνημα της George ανήκουν στην κατηγορία των «feelgood-βιβλιοφιλίας» μυθιστορημάτων, ένα είδος που ενώ γνωρίζει μεγάλη άνθηση σήμερα, αντιθέτως δεν ήταν πολύ συνηθισμένο την εποχή που γράφτηκε το «Μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο».
Ως μία από τις πρώτες ειδικούς του είδους, επομένως, η George δημιουργεί ένα ανάλαφρο μεν πόνημα μυθιστορηματικού και ευχάριστου, γενικά, περιεχομένου, παράλληλα, όμως, γεμάτου και με όμορφες ρήσεις σχετικές με τα βιβλία και τη ζωή γενικότερα, ρήσεις στις οποίες αρκετές φορές θα θελήσουμε να ανατρέξουμε πολύ καιρό μετά που τα τελειώσουμε το βιβλίο.
«Οι βιβλιοφιλίες διαρκούν μια ζωή , και οι λέξεις, οι χαρακτήρες, η φωνή του συγγραφέα, όσα έχετε βιώσει μαζί, είναι τόσο στενά συνυφασμένα μεταξύ τους, σαν να έχετε ζήσει χρόνια ολόκληρα με έναν άνθρωπο. {…} Οι φίλοι μου από τα βιβλία αποκαλύπτουν τα πάντα για μένα, με καθορίζουν βαθιά, περιέχουν κρυμμένα κομμάτια μου, και ταυτόχρονα θυμάμαι περισσότερο τα βιβλία παρά τον εαυτό μου».
Πώς ικανοποιούμε τη δίψα μας για το διάβασμα; Πώς είναι το προφίλ του ανθρώπου που διαβάζει και γιατί πάντα τον συγκεκριμένο άνθρωπο τον φοβούνται όλοι οι ισχυροί; Ποια είναι η φύση μιας ιδιωτικής βιβλιοθήκης; Πώς συνδέεται το διάβασμα με την ιδιαίτερη πατρίδα μας; Πώς να μιλάς στον φόβο σου με τη βοήθεια των βιβλίων; Διαβάζουμε, άραγε, με το μυαλό ή με την καρδιά μας; Ποιες είναι οι δεκαέξι αρχές του αναγνώστη; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα και σε άλλα πολλά μας απαντά η Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια των Μικρών Συναισθημάτων, το Εγχειρίδιο για βιβλιοπώλισσες, βιβλιοπώλες και άλλους λογοτεχνικούς φαρμακοποιούς που συγγράφει ο κύριος Περντί και του οποίου ένα απόσπασμα παρατίθεται στο τέλος κάθε κεφαλαίου του βιβλίου αυτού.
Ο κύριος Περντί, λοιπόν, έχει πολλά χρόνια που αποσύρθηκε από το «Λογοτεχνικό Φαρμακείο» του, το πλωτό βιβλιοπωλείο που είχε για τη θεραπεία πάσας νόσου δια μέσου της ανάγνωσης. Όμως, στα πεντηκοστά πέμπτα γενέθλιά του αποφασίζει ξαφνικά πως το βιβλιοπωλείο και η δουλειά του του λείπουν υπερβολικά πολύ για να μην ξανασχοληθεί μαζί τους. Επομένως επιστρέφει για έναν νέο κύκλο θεραπειών στους ασθενείς βιβλιόφιλους και επιχειρεί ένα ταξίδι στα κανάλια της Γαλλίας με τελικό προορισμό το Παρίσι. Στην πορεία του αυτή, όμως, δεν θα θεραπεύει μονάχα τους άλλους με τα βιβλία του, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό… Διότι ένα βιβλίο μπορεί να μας αλλάξει για πάντα ως ανθρώπους! Αλλά και η επαφή με τους άλλους που θα γίνει δια μέσου των βιβλίων μπορεί να μας αλλάξει για πάντα!
Αυτή τη φορά η επάνοδος του κυρίου Περντί, ο οποίος φαίνεται να έχει λύσει το αισθηματικό κομμάτι του βίου του μέσω της αγαπημένης του Κατρίν, γίνεται με τη μορφή μιας χρονοκάψουλας που μεταφέρει τις τελευταίες επιθυμίες ενός αγαπημένου και μεγάλου αποθανόντα συγγραφέα: του Πορτογάλου βραβευμένου με Νόμπελ συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου. Τα τελευταία του αιτήματα θα προσπαθήσει, λοιπόν, να υλοποιήσει ο κύριος Περντί μετά από πολλή σκέψη. Διότι, όπως θα ανακαλύψει τελικά, όταν θα ξαναγυρίσει στο πλωτό βιβλιοπωλείο του θα καταλάβει πως μονάχα εκεί βρίσκεται στο στοιχείο του και θα καταφέρει να θεραπευτεί από την Ημερολογιακή του Μελαγχολία, τη μελαγχολία που μας πιάνει καθώς μεγαλώνουμε και συνειδητοποιούμε ότι δεν έχουμε κάνει όλα όσα θα θέλαμε…
Τα βιβλία είναι η παρέα μας, είναι οι φίλοι μας, μας προσφέρουν συμβουλές, συντροφιά, ασφάλεια και κατανόηση, θαλπωρή τον χειμώνα και σχόλη το καλοκαίρι. Πολλές φορές θέλουμε-και δικαίως-να ξαναδιαβάσουμε το ίδιο βιβλίο. Πάντα πρέπει να φεύγουμε από το σπίτι μαζί με ένα βιβλίο-ποτέ δεν ξέρεις που θα μας χρειαστεί. Το διάβασμα θεραπεύει και τα ίδια τα βιβλία σου λένε ποιος ήσουν κάποτε, την εποχή που υα διάβαζες… Καλύτερα να διαβάζουμε μόνο τα δικά μας βιβλία, να μην δανειζόμαστε, έτσι ώστε να μπορούμε να ανατρέχουμε σε αυτά όταν θέλουμε. Η ποίηση μπορεί να μας ωφελήσει τα μέγιστα ιδιαίτερα αν τη διαβάζουμε χαμηλόφωνα-το γνωρίζατε άραγε; Τα βιβλία διώχνουν τον φόβο μας.
Όλες οι παραπάνω θέσεις αναλύονται με όμορφο και μυθιστορηματικό τρόπο στο εν λόγω πολύ ιδιαίτερο μυθιστόρημα της George, το οποίο δικαίως μπορούμε να κατατάξουμε στα μυθιστορήματα που εξετάζουν τη φιλοσοφία των βιβλίων. Ανάλαφρο, πνευματώδες και ευχάριστο, γεμάτο με όμορφες σκέψεις, θα μας πλημμυρίσει με θετικά συναισθήματα όταν θα το διαβάσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.