Η Σίλβια Φερράρα είναι καθηγήτρια Αιγαιακών πολιτισμών στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και έχει εργαστεί ως ερευνήτρια αρχαιολογίας και γλωσσολογίας σε ιδρύματα της Μεγάλης Βρετανίας. Όμως το βιβλίο της με τίτλο "Η μεγαλύτερη εφεύρεση, Η υπέροχη ιστορία της γραφής", παρά την ακριβή επιστημονική τεκμηρίωση των λεγομένων του, δεν είναι διόλου δυσνόητο και πυκνογραμμένο, ούτε γραμμένο με τρόπο αυστηρά επιστημονικό.
Αντίθετα, η γραφή της και ο τόνος που χρησιμοποιεί είναι απλά και καθημερινά, με αποτέλεσμα το βιβλίο, παρ' ότι πραγματεύεται ένα κάπως δύσκολο θέμα, να είναι απίστευτα ευκολοδιάβαστο.
Δεν πρόκειται πάντως για μία καθεαυτό γραμμική αφήγηση της ιστορίας της γραφής, αλλά περισσότερο για αφήγηση των κυριότερων σταθμών στην ιστορία της.
Η Φερράρα εξετάζει κατ' αρχάς, το φαινόμενο της γραφής από ανθρωπολογική και μορφολογική- τεχνική άποψη. Εν συνεχεία μας ταξιδεύει σε νησιά όπως η Κρήτη, η Κύπρος, αλλά και τα μακρινά νησιά του Πάσχα και τις μη αποκρυπτογραφημένες γραφές τους.
Η γραφή είναι, αναντίρρητα, μία από τις μεγαλύτερες εφευρέσεις του ανθρώπινου είδους και δίχως αυτή θα ήταν πολύ δυσκολότερη η διατήρηση της ιστορικής μνήμης. Η γραφή, ως πολιτισμικό φαινόμενο, είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένο με τις πόλεις και η δημιουργία της, συγχρόνως σε πολλά μέρη του πλανήτη γύρω στην τρίτη χιλιετία π.Χ. σχετίζεται πάντοτε με ανάγκες του εμπορίου, της διοίκησης και της γραφειοκρατίας. Πιο συγκεκριμένα, τα μέρη της γης στα οποία γεννήθηκαν, σχεδόν ταυτόχρονα, οι πόλεις, η μόνιμη εγκατάσταση, η γεωργία και, κατά συνέπεια, η γραφή ήταν η Μεσοποταμία, η κοιλάδα του Ινδού ποταμού, η Κίνα, η Αίγυπτος και η Κεντρική Αμερική.
Εκτός από τις πρωταρχικές γραφές των παραπάνω περιοχών, η Φερράρα εξετάζει ακολούθως ορισμένα "μυστικά" αλφάβητα, όπως το αλφάβητο της Χίλντεγκραντ του Μπίνγκεν, τον περίφημο δίσκο της Φαιστού από την Κρήτη, το αλφαβητάριο του Σκεόγια και το, αδιάβαστο μέχρι σήμερα, βιβλίο του Βόινιτς.
Στο τέλος του βιβλίου της δε, μας προσφέρει μία πρώτη μύηση σε τεχνικές αποκρυπτογράφησης, εξηγώντας μας με όρους απλούς τη διαδικασία που ακολουθούν οι γλωσσολόγοι.
Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα βιβλίο, το οποίο δεν άπτεται μονάχα του πεδίου της Ιστορίας και της Γλωσσολογίας, αλλά εμπλέκει μέσα, όταν χρειάζεται, και μυθολογικά στοιχεία, όπως μας δείχνει το παρακάτω απόσπασμα:
"Έτσι λοιπόν, ο αρχαίος ελληνικός μύθος και η ιδανική του γεωγραφία, προκειμένου να μας χαρίσουν μια στέγη, πηγαίνουν κατευθείαν στην Κρήτη, δίνοντας το όνομα "Ευρώπη" στη μητέρα του Μίνωα, βασιλιά του νησιού. Η Ευρώπη είναι η Κρήτη, η Κρήτη είναι η Ευρώπη, από το λυκαυγές της ιστορίας, πάνω στο νήμα του μύθου. Ρίζες.
Η αρχαία ελληνική γλώσσα μας βοηθάει με τον τρόπο της: ευρύς + -ωψ (ρίζα των λέξεων "πρόσωπο", "όμμα"), ίσως όμως να είναι μια ετυμολογία δημιουργημένη επί τούτω, για να γίνει κατανοητό το όνομα. Η Ευρώπη και το ευρύ βλέμμα της προς τον κόσμο, που ελέγχει τα πάντα, από την Ελλάδα και εκείθεν".
Οι γραφές, καλώς ή κακώς, είναι οι ρίζες κάθε λαού, καθώς και φορείς πολιτισμού. Μένει λοιπόν σε εμάς να τις αποκρυπτογραφήσουμε και να ανακαλύψουμε τα μυστικά που περικλείουν. Και το εν λόγω βιβλίο θα μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε την ομορφιά τους και να μάθουμε πράγματα που ενδεχομένως δεν είχαμε ακούσει ποτέ για αυτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.